Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Ενημερωτικό Σημείωμα 28 Ιανουαρίου 2011

Την Παρασκευή 28/1/2011 συνεδρίασε η εκτελεστική επιτροπή της ομοσπονδίας προκειμένου να ενημερωθούμε για την παρέμβαση της ομοσπονδίας στο Δ.Σ. του ΟΤΕ που έγινε στις 26/1 και να καθορίσουμε τη στάση της ομοσπονδίας για το επόμενο διάστημα.
Σύμφωνα με την ενημέρωση που μας δόθηκε το κλίμα ήταν απόλυτα εχθρικό και η εικόνα την οποία παρουσίασε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος κ. Τσαμάζ στο Δ.Σ. είναι ότι οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ χαίρουν πολλών προνομίων τα οποία θα πρέπει να καταργηθούν. Τοποθέτηση έγινε και από πλευράς των εκπροσώπων της D.T. και ο κ. Κέρκοφ ανέφερε ότι δεν συναισθανόμαστε τη γενικότερη κατάσταση και τα προβλήματα που υπάρχουν στην οικονομία και στην επιχείρηση και θα πρέπει και εμείς να συνεισφέρουμε, εξήρε την «προσπάθεια» της ελληνικής κυβέρνησης να σώσει τη χώρα και τέλος είπε ότι αυτοί δεν παρεμβαίνουν στην καθημερινότητα της επιχείρησης αλλά όλα θα τα λύσει η εδώ διοίκηση. Ταυτόχρονα τονίστηκε σε όλους τους τόνους ότι η διοίκηση θα ασκήσει το διευθυντικό της δικαίωμα και θα επιχειρήσει να περικόψει ότι έχει δοθεί με αποφάσεις της διοίκησης, Αυτό βέβαια για να μην ξεχνιόμαστε και για να μην υπάρχουν και αυταπάτες μας το είχαν ξαναπεί και ανέφεραν ότι θα γινόταν έτσι ή αλλιώς και ανεξάρτητα από τι αν θα συμφωνούσαμε για τη συλλογική σύμβαση ή όχι (δείτε σχετική αναφορά στο ενημερωτικό μας σημείωμα 4/1/2011).
Δεν περιμέναμε τίποτε διαφορετικό από τους γερμανούς μετόχους ούτε από το διευθύνοντα. Αυτό για το οποίο ενδιαφέρονται είναι η με τον οποιονδήποτε τρόπο αύξηση των κερδών των μετόχων. Η με κάθε τρόπο μείωση των μισθολογικών μας δικαιωμάτων και η αλλαγή προς το χειρότερο των εργασιακών μας σχέσεων και δικαιωμάτων. Στην προσπάθειά τους αυτή έχουν βρει άξιο συμπαραστάτη και σύμμαχο την ελληνική κυβέρνηση. Η κυβέρνηση αφού έβαλε τη χώρα κάτω από τη μπότα της τρόικας, μετά τις ανατροπές στις οποίες προχώρησε το 2010 έρχεται σήμερα και προωθεί ακόμη επαχθέστερες ρυθμίσεις για όλους. Με την τελευταία εγκύκλιο για το ασφαλιστικό φορτώνει με περισσότερα χρόνια υπηρεσίας διάφορες ομάδες ασφαλισμένων (δείτε εδώ σχετικό άρθρο), μειώνει τους μισθούς στις δημόσιες επιχειρήσεις, καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις των συναδέλφων στις συγκοινωνίες, προαναγγέλλει
νέα επίθεση στα επικουρικά ταμεία, μείωση των επικουρικών συντάξεων και στον ΟΤΕ λίγο πριν βγει το 2010 ο Υπουργός οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου μας έστειλε έτσι για πρωτοχρονιάτικο δώρο την επιστολή με την οποία ζητάει να εφαρμοστούν και σε μας ανάλογες περικοπές με αυτές που επιβλήθηκαν στις δημόσιες επιχειρήσεις. Το άσχημο είναι ότι η κυβέρνηση έχει εν μέρει καταφέρει να λειτουργήσει ο κοινωνικός αυτοματισμός και ήδη υπάρχουν διάφορες κοινωνικές ομάδες που στρέφονται η μία εναντίον της άλλης. Τέτοια σημάδια άρχισαν να εμφανίζονται και στο χώρο μας ευτυχώς μικρά. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον είναι αυτονόητο ότι θα αποθρασυνθούν και οι γερμανοί μέτοχοι και η διοίκηση και θα ζητάνε ότι τους κατέβει. Να θυμίσουμε το «διεκδικητικό πλαίσιο» της διοίκησης είναι οι μηδενικές αυξήσεις για το 2011 και το 2012, το πάγωμα της ωρίμανσης (κλιμάκια και χρονοεπίδομα) για 2011 και 2012, η εφαρμογή και στον ΟΤΕ της υπερεργασίας και η κατάργηση της μισής ώρας υπερωρίας των οδηγών. Εκτός απ’ αυτά στις τελευταίες συναντήσεις εμμέσως πλην σαφώς έβαλαν θέμα και για το λογαριασμό νεότητας. Οι απόψεις που εκφράζονται από διάφορα κέντρα που λένε ας δώσουμε κάτι ρε αδερφέ δε χάλασε κι’ ο κόσμος αρκεί να γλιτώσουμε τα χειρότερα μόνο ζημιά μπορούν να προκαλέσουν. Εμείς θα επαναλάβουμε ότι αν αρχίσει το πουλόβερ να ξηλώνεται δεν θα μείνει τίποτε και θα ξηλωθεί μέχρι τέλους. Η τελευταία θέση που εξέφρασε η ομοσπονδία με την οποία δεν δέχεται να παραχωρήσει τίποτε και διεκδικεί αυξήσεις για όλο το προσωπικό μας βρίσκει σύμφωνους. Για μας η συλλογική σύμβαση δεν θα πρέπει να συμβασιοποιεί το μνημόνιο αλλά να το σπάει. Έστω λίγο αλλά να το σπάει.
Πέρα από τα δικά μας συνεχίζει να υπάρχει το κεντρικό πρόβλημα που μας επηρεάζει όλους και που σχετίζεται με την οικονομική κατοχή που έχει επιβάλλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η τρόικα. Αυτές τις ημέρες έρχονται και πάλι οι «ελεγκτές» και θα αρχίσουν και πάλι τα παπαγαλάκια να μιλάνε για τις «σκληρές διαπραγματεύσεις» της κυβέρνησης. Οι πιέσεις που θα δεχθούμε θα ενταθούν όλο το Φεβρουάριο εν όψει της εκταμίευσης της επόμενης δόσης του δανείου. Οι πιέσεις ακόμη θα ενταθούν εν όψει της αναδιάρθρωσης του χρέους και των απαιτήσεων για ακόμη μεγαλύτερες περικοπές, για περισσότερα χρόνια επιτήρηση. Αν δεν τους σταματήσουμε δεν έχουν σκοπό να σταματήσουν. Θα επαναλάβουμε ότι αυτό που απαιτείται πρώτο απ’ όλα είναι η δημιουργία ενός μετώπου αντίστασης απέναντι στο μνημόνιο, στις πολιτικές που πηγάζουν απ’ αυτό και στην προβολή μιας εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από την κρίση που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους και τα κέρδη τους. Μακριά από μας οι λογικές του κοινωνικού αυτοματισμού και η αντιπαράθεση της μιας κοινωνικής ομάδας με την άλλη. Απέναντί μας δεν είναι τα δικαιώματα άλλων συναδέλφων όπου και αν εργάζονται και οι αμοιβές τους αλλά η κυβέρνηση, η τρόικα, η εργοδοσία και οι πολιτικές τους.

Διαβάστε περισσότερα...

Πανστρατιά για την επιτυχία της Απεργίας στις 23 Φεβρουαρίου

Αυτόνομη Παρέμβαση


Η ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ,
ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Σε μια στιγμή που το σύνολο των εργαζομένων της χώρας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα έχει υποστεί την μεγαλύτερη επίθεση όλων των τελευταίων δεκαετιών, το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας σε επίπεδο συνομοσπονδιών με ευθύνη των παρατάξεων του δικομματισμού και του ΠΑΜΕ, βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες του κινήματος αλλά και τις διαθέσεις των εργαζομένων.

Είναι αποκαλυπτικό ότι αντί να γίνουν οι αναγκαίες προσπάθειες και συνθέσεις για τη διαμόρφωση ενός κεντρικού σχεδίου του συνδικαλιστικού κινήματος ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησης και της τρόικα, που με κεντρικές γενικές απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις θα δίνει νέα προοπτική στους αγώνες των εργαζομένων, ακολουθούνται τακτικές αποδυνάμωσης της κοινής δράσης και διαίρεσης των εργαζομένων.
Το γαϊτανάκι, που παίχτηκε και συνεχίζει να παίζεται, γύρω από την ημερομηνία της πραγματοποίησης της απεργίας με ευθύνη των παρατάξεων του δικομματισμού και του ΠΑΜΕ, αποσιωπά το ουσιώδες.
Σήμερα μέσα σε έκτακτες συνθήκες, το ουσιαστικό είναι η μέγιστη δυνατή συγκέντρωση και ο συντονισμός των δυνάμεων της εργασίας καθώς και η αξιοποίηση όλων των μορφών πάλης που θα εντάσσονται σε ένα πανεργατικό αγωνιστικό σχεδιασμό με διάρκεια και προοπτική. Ένα σχεδιασμό που θα αντιστρέφει τη φορά των πραγμάτων και θα αποκρούει τα συνεχή κύματα της Μνημονιακής λαίλαπας, της νεοφιλελεύθερης Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της Τρόικα και του Κεφαλαίου.
Για το λόγο αυτό, οι δυνάμεις της Αυτόνομης Παρέμβασης στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ, επέμεναν πεισματικά στην κήρυξη γενικής απεργίας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα σε κοινή ημερομηνία, γεγονός που θα διευκολύνει τη μαζική συμμετοχή και την αποτελεσματικότητά της.
Η επιμονή μας αυτή αποκάλυψε τελικά τις μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες, τους ανέξοδους ανταγωνισμούς, τις επιζήμιες διαιρέσεις και οδήγησε τελικά στη λήψη απόφασης για γενική απεργία στις23 Φεβρουαρίου.
Πέρα από τις γνωστές τακτικές των δυνάμεων του δικομματισμού εντύπωση μας προκαλεί η τακτική του ΠΑΜΕ, να παίζει τόσο επικίνδυνα με διχαστικές λογικές, εξαντλώντας τη λογική του στο παιχνίδι των εύκολων εντυπώσεων, του καπελώματος, με βασική στόχευση κάθε φορά τη μεγέθυνση του κομματικού του φορέα, αδιαφορώντας από την άλλη για τις αρνητικές συνθήκες που διαμορφώνονται μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα (είναι αποκαλυπτική η τακτική που ακολούθησε αυτό το διάστημα π.χ. ΑΔΕΔΥ).
Η Αυτόνομη Παρέμβαση μαζί με τους εργαζόμενους, μέσα στα πρωτοβάθμια σωματεία, τις δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες οργανώσεις, θα δώσει με όλες της τις δυνάμεις τον αγώνα για την επιτυχία της Απεργίας στις 23 Φεβρουαρίου.
26-1-2011

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Ανακοίνωση ΟΜΕ-ΟΤΕ

Κατεβάστε το Δελτίο Τύπου της ΟΜΕ-ΟΤΕ για της παρέμβασή της στο ΔΣ του ΟΤΕ

Κατεβάστε την Ανακοίνωση της ΟΜΕ-ΟΤΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Ενημερωτικό Σημείωμα 20 Ιανουαρίου 2011


Την Πέμπτη 20/1/2011 έγινε μια ακόμη συνάντηση της διαπραγματευτικής ομάδας της ομοσπονδίας με τη διοίκηση για το θέμα της σύμβασης. Στη συνάντηση αυτή διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχουν σημεία σύγκλισης των δύο πλευρών. Από πλευράς ομοσπονδίας η ευθύνη για την εξέλιξη ανήκει αποκλειστικά στη διοίκηση η οποία σε όλο το διάστημα των διαπραγματεύσεων επέμενε στις απαιτήσεις της. Η τελική θέση της διοίκησης σήμερα ήταν η απαίτηση για μηδενικές αυξήσεις το 2011 και το 2012, το πάγωμα των ωριμάνσεων για δύο χρόνια, η κατάργηση του μισάωρου της υπερωρίας των οδηγών και η εφαρμογή και στον ΟΤΕ του καθεστώτος της υπερεργασίας. Εκτός απ’ αυτά για πρώτη φορά σήμερα έγινε αναφορά και για το λογαριασμό νεότητας χωρίς να υπάρξει συνέχεια στη συζήτηση. Από την ομοσπονδία απαντήθηκε ότι δεν υπάρχει περιθώριο συμφωνίας και ότι οι διαπραγματεύσεις διακόπτονται. Παράλληλα λέχθηκε ότι οι αντιπροτάσεις που είχαν γίνει (αποδοχή για ένα χρόνο καθεστώτος υπερεργασίας και το μισό κόστος του επιδόματος οδήγησης) παύουν να ισχύουν και η ΟΜΕ ΟΤΕ επανέρχεται στο διεκδικητικό της πλαίσιο και ζητάει αυξήσεις για όλο το προσωπικό. Μετά το πέρας της συνάντησης έγινε ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των συνδικαλιστικών στελεχών που παρευρισκόταν στο διοικητικό μέγαρο χωρίς να υπάρξει κάποια απόφαση. Το θέμα της συγκεκριμενοποίησης των αγωνιστικών κινητοποιήσεων και η όλη εν γένει στάση της ομοσπονδίας από δω και πέρα θα συζητηθεί στη διευρυμένη εκτελεστική επιτροπή που θα γίνει την Παρασκευή 21/1/2011.

Συνάδελφοι η στάση αυτή της διοίκησης έχουμε ξαναπεί ότι δεν είναι τυχαία και ήταν αναμενόμενη μέσα σ’ αυτό το πολιτικό περιβάλλον τον τόνο του οποίου δίνει η κυβέρνηση, η τρόικα, το μνημόνιο και οι γερμανοί μέτοχοι. Όταν η κυβέρνηση έχει εξαπολύσει τη μεγαλύτερη επίθεση όλων των εποχών ενάντια στη μισθωτή εργασία, όταν η τρόικα – η οποία είναι πλέον μια σύγχρονη δύναμη κατοχής – συνεχώς απαιτεί τη λήψη νέων επώδυνων μέτρων και όταν η κυβέρνηση κλείνει το μάτι στις απαιτήσεις των γερμανών μετόχων και ζητάει με επιστολή της τη μείωση των αμοιβών του προσωπικού άμεσο συνεπακόλουθο είναι να εμφανίζεται η διοίκηση με αυτές τις απαιτήσεις. Βέβαια και η διοίκηση δεν είναι
άμοιρη ευθυνών. Ούτε η προηγούμενη ούτε η σημερινή. Η διοίκηση από τη μια μεριά εμφανίζεται έτοιμη να ζητήσει ή και να επιβάλλει μισθολογικές περικοπές από την άλλη όμως αδυνατεί να πάρει μέτρα που θα αυξήσουν το άλλο μέρος της εξίσωσης δηλαδή τα έσοδα. Όσο και να μειωθούν οι μισθοί του προσωπικού το πρόβλημα δεν λύνεται αν συνεχίζεται η διαρροή συνδρομητών προς άλλους παρόχους και όσο το μερίδιο του ΟΤΕ στις νέες ευρυζωνικές υπηρεσίες είναι μικρό. Και για να μη ξεχνιόμαστε τα τελευταία πέντε χρόνια το προσωπικό του ΟΤΕ μειώθηκε κατά το ένα τρίτο περίπου σε σχέση με αυτό που υπήρχε το 2005. Σύμφωνα με τη διοίκηση μόνο το 2010 συνταξιοδοτήθηκαν πάνω από 400 συνάδελφοι. Σε προηγούμενα σημειώματά μας έχουμε αναφερθεί και σε ευθύνες που υπάρχουν και στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος. Τις απόψεις μας αυτές τις καταθέσαμε και στο τελευταίο Δ.Σ. της ομοσπονδίας στις 14/1. Το ζητούμενο βέβαια σήμερα δεν είναι η καταγραφή και ο καταλογισμός ευθυνών. Το κύριο θέμα είναι το τι θα κάνουμε από αύριο. Θεωρούμε κατ’ αρχήν θετικό σημάδι τη στροφή που επήλθε στην ομοσπονδία και αποσύρθηκαν οι προτάσεις οι οποίες έδιναν στη διοίκηση αυτά που έδιναν. Ξεφύγαμε από το τέλμα στο οποίο είχαμε οδηγηθεί και συζητούσαμε πάνω στις θέσεις της διοίκησης δηλαδή αν και τι θα δώσουμε. Η όποια ενδοτικότητα ανοίγει την όρεξη της άλλης πλευράς η οποία δεν θα σταματήσει να απαιτεί. Έστω και μόνο με την αλλαγή στάσης η διοίκηση πήρε σήμερα ένα μήνυμα. Το μήνυμα αυτό θα πρέπει να έχει και την ανάλογη συνέχεια. Δεν πετάμε στα σύννεφα και ξέρουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν. Γνωρίζουμε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα. Και επειδή είναι δύσκολα και επειδή λειτουργούμε μέσα στο συγκεκριμένο πολιτικό περιβάλλον που αναφέραμε παραπάνω θεωρούμε ότι τα όποια ιδιαίτερα δικά μας ζητήματα θα πρέπει να τα εντάξουμε μέσα στο ευρύτερο πολιτικο-συνδικαλιστικό γίγνεσθαι. Για μας η κάθε ομοσπονδία από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα που έχει ξεσπάσει. Για μας τη διέξοδο θα τη δώσει μόνο ο συντονισμός και ένα κοινό μέτωπο όλων αυτών που πλήττονται κάθε μέρα και περισσότερο από την κυβερνητική πολιτική. Η κυβέρνηση και η τρόικα μέχρι σήμερα έχουν μειώσει μισθούς, έχουν μειώσει συντάξεις, έχουν καταργήσει συμβάσεις, έχουν ξεθεμελιώσει βασικούς κανόνες του εργατικού δικαίου, έχουν αλλάξει νόμους που δεν τόλμησαν να τους πειράξουν ούτε οι κατοχικές ούτε οι δικτατορικές κυβερνήσεις. Την κατάσταση μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μόνο αν διαμορφώσουμε ένα κοινό μέτωπο όλοι όσοι επηρεαζόμαστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από τα μέτρα. Ένα μέτωπο αντίστασης απέναντι στο μνημόνιο, στις πολιτικές που πηγάζουν απ’ αυτό και στην προβολή μιας εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από την κρίση που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους και τα κέρδη τους.

Κλείνουμε με δύο πράγματα. Το πρώτο έχει να κάνει με το αξιολόγιο. Η μάχη για το αξιολόγιο συνεχίζεται όμως η αναδίπλωση της διοίκησης στο θέμα του νέου κριτηρίου (υπακοή στους νόμους του κράτους) που επιχείρησε να βάλει δείχνει ότι ακόμη και στις σημερινές δύσκολες συγκυρίες η συλλογική και συντονισμένη δράση μπορεί να φέρει αποτελέσματα.

Το δεύτερο που έχει γίνει μόνιμο κλείσιμο στα σημειώματά μας είναι η υποχρέωση όλων μας για διαφύλαξη της συνοχής μας ώστε να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί την κυβέρνηση, την τρόικα, το μνημόνιο και την εργοδοσία και να μην στραφεί η μία ομάδα εναντίον της άλλης γιατί έτσι θα χάσουμε όλοι μας.

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Κάτω τα χέρια από τις δημόσιες συγκοινωνίες - Οι εργαζόμενοι στα μέσα μεταφοράς θα νικήσουν!

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 18/1, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 6.00 μ.μ.

Εργαζόμενοι -ες
Με το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση για τις συγκοινωνίες, όπως και ο νόμος 3899 που κατήργησε ουσιαστικά τις συλλογικές, συμβάσεις, προβλέπονται μια σειρά αντεργατικών μέτρων τα οποία βάλουν ευθέως εναντίον των εργασιακών, μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και θέτουν τις βάσεις για την κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών και τη σταδιακή παράδοση τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Μετατρέπουν τις αστικές συγκοινωνίες σε ακριβό εμπόρευμα και ανοίγει ο δρόμο για την πλήρη ιδιωτικοποίηση.
Εργαζόμενοι-ες
Ο αγώνας στις συγκοινωνίες βρίσκεται σε κρίσιμη φάση. Κυβέρνηση, ΜΜΕ, δικαστικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να κάμψουν τον ηρωικό αγώνα των εργαζομένων στα ΜΜΜ. Η κυβέρνηση φοβάται μήπως αυτός ο αγώνας μετατραπεί σε αγώνα «ατμομηχανή» για όλο το εργατικό κίνημα και θέλει με όλους τους τρόπους να τον τσακίσει, γνωρίζοντας πως υπάρχουν προϋποθέσεις ο συγκεκριμένος αγώνας να επιφέρει ρήγμα στο μνημόνιο και την κυβερνητική πολιτική, ότι έχει προϋποθέσεις νίκης.
Εργαζόμενοι-ες
Δεν πρέπει να αφήσουμε μόνους τους εργαζομένους στις αστικές συγκοινωνίες. Θα είμαστε δίπλα τους για να μην περάσει η τρομοκρατία και η ποινικοποίηση του αγώνα τους, που επιδιώκει η κυβέρνηση με τη στήριξη της δήθεν "ανεξάρτητης" δικαιοσύνης και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.

- ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις των συγκοινωνιών.
- ΟΧΙ στην αύξηση των εισιτηρίων

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ.
Όλοι στα συλλαλητήριο!

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Ενημερωτικό Σημείωμα 14 Ιανουαρίου 2011


Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 14 Ιανουαρίου το ΔΣ της ΟΜΕ-ΟΤΕ με θέμα την υπογραφή ΣΣΕ. Στην συζήτηση η τοποθέτηση της Αγωνιστικής Συνεργασίας επικεντρώθηκε στα εξής σημεία:
·         Οι διαπραγματεύσεις για την ΣΣΕ καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από την τρέχουσα πολιτική συγκυρία. Ότι συμβαίνει δηλαδή στην κοινωνία δεν άφησε και δεν μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο τον δικό μας αγώνα. Η κυβέρνηση όχι μόνο έχει οδηγήσει τη χώρα στις δαγκάνες του ΔΝΤ και της τρόικας αλλά έχει εξαπολύσει μια μεγάλη επίθεση στα ασφαλιστικά, μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα η οποία έχει αποθρασύνει τελείως την εργοδοσία η οποία με τη σειρά της προσπαθεί να πάρει πίσω ότι περισσότερο μπορεί από ότι κερδίσαμε τον προηγούμενο αιώνα.
·         Σε αυτήν τη λογική κινήθηκε και η διοίκηση του ΟΤΕ η οποία σε όλες τις φάσεις της διαπραγμάτευσης επικαλούμενη το ευρύτερο περιβάλλον και τα προβλήματα της κρίσης επεδίωκε τη με διάφορους τρόπους μείωση του εργατικού κόστους.
·         Ευθύνες κατά τη γνώμη μας για την εξέλιξη υπάρχουν στη συμπεριφορά του προέδρου και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Σε πολλές φάσεις της επίθεσης που δεχθήκαμε ως εργαζόμενοι ο πρόεδρος πρωτίστως και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ «μας άδειασαν». Όταν έπρεπε να κεφαλαιοποιήσουν την επιτυχία απεργιακών κινητοποιήσεων σαν της 5 Μάη και της 15 Δεκέμβρη και να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις, λειτούργησαν πυροσβεστικά καλλιεργώντας την επανάπαυση και τον εφησυχασμό. Με τις δηλώσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ ότι «δεν θα πραγματοποιηθούν στο ορατό μέλλον γενικές απεργιακές κινητοποιήσεις», και ότι «Το Μνημόνιο είναι μια τετελεσμένη υπόθεση, εναλλακτικές λύσεις, δεν φαίνεται να υπάρχουν» έριξε «λευκή πετσέτα» στο ρινγκ και καταδίκασε σε αδράνεια και παθητικότητα ένα ούτως η άλλως συμβιβασμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Με αποκορύφωμα τις μυστικές διαπραγματεύσεις του με τις εργοδοτικές οργανώσεις, υπέσκαψε το κύρος, την αξιοπιστία και στη διαπραγματευτική δύναμη όχι μόνο τη δική του αλλά και όλων μας.
·         Ευθύνες τέλος υπάρχουν και στη δική μας ομοσπονδία τόσο σε ότι αφορά τη στήριξη ή την ανοχή αυτών των πρακτικών όσο και στο ότι τελικά κάποιοι μπήκαν στη λογική του να συμβασιοποιήσουν το μνημόνιο. Η πλειοψηφία της ΟΜΕ μοιάζει να αδυνατεί να κατανοήσει ότι την άγρια επίθεση που εξαπολύθηκε εναντίον του κόσμου της εργασίας από την κυβέρνηση την εργοδοσία και την τρόικα, δεν μπορεί κανείς να την αντιμετωπίσει μόνος του αποτελεσματικά. Χρειάζεται η μέγιστη δυνατή συσπείρωση και κοινή δράση με όλους τους εργαζόμενους των οποίων τα δικαιώματα χτυπιούνται. Χρειάζεται συντονισμός και αγωνιστική διάθεση. Σε διαφορετική περίπτωση το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Η κυβέρνηση παραβιάζοντας νόμους και συντάγματα κονιορτοποίησε όλο το εργατικό δίκαιο «χωρίς να ανοίξει ρουθούνι». Χρησιμοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό στρέφει την μια ομάδα εργαζομένων εναντίον της άλλης. Αξιοποιώντας τις προνομιακές της σχέσεις με τους καναλάρχες και τα ΜΜΕ, σαλαμοποιεί τους εργαζόμενους και κάθε φορά βάζει στο στόχαστρο άλλη κατηγορία εργαζομένων. Έτσι μετά τους stagers, τους ναυτεργάτες, τους συνταξιούχους, τους δημοσίους υπαλλήλους, τους σιδηροδρομικούς, έρχεται η σειρά των εργαζομένων στις συγκοινωνίες και μετά ?
·         Κάνουμε καθαρό ότι δεν συμφωνούμε στην υπογραφή ΣΣΕ που θα παραχωρεί κεκτημένα. Έχουμε επίγνωση των δυσκολιών της διαπραγμάτευσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα μπούμε στην διαδικασία να παραχωρήσουμε δικαιώματα που καταχτήθηκαν με αγώνες. Αντίθετα διεκδικούμε μια ΣΣΕ που θα «σπάει» το μνημόνιο! Έστω λίγο, αλλά να το σπάει. Οι διαβεβαιώσεις «ότι το μισθολόγιο είναι κόκκινη γραμμή» δεν μας αρκούν. Κόκκινη γραμμή πρέπει να είναι όλο το σύστημα αμοιβών, περιλαμβανομένων του μισθού, των επιδομάτων, των ωριμάνσεων κλπ.
·                    Με βάση αυτά εμείς δεν θεωρούμε ότι υπάρχει βάση για συμφωνία και προτείναμε να βγει μία ανακοίνωση η οποία θα καταγράφει και θα καταλογίζει ευθύνες στις κυβερνητικές πολιτικές και πρακτικές, θα καταγράφει και θα τοποθετείται απέναντι στις απαιτήσεις των Γερμανών μετόχων και στις πρακτικές της διοίκησης και θα βάζει σαν προοπτική το ζήτημα του συντονισμού μας με όλες τις άλλες ομοσπονδίες που πλήττονται από τις κυβερνητικές νομοθετικές ρυθμίσεις καθώς και με όλες τις όμορες με μας στις οποίες έχει πάει η επιστολή Παπακωνσταντίνου. Τέλος θεωρούμε ότι θα πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο η συνοχή μας ώστε να μη γίνει και σε μας αυτό που γίνεται ήδη σε μια σειρά από χώρους όπου τα βάζουν οι μεν με τους δε αντί να τα βάλουν όλοι μαζί με την τρόικα, την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Αυτό που απαιτείται πρώτο απ’ όλα είναι η δημιουργία ενός μετώπου αντίστασης απέναντι στο μνημόνιο, στις πολιτικές που πηγάζουν απ’ αυτό και στην προβολή μιας εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από την κρίση που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους και τα κέρδη τους.
Το ΔΣ αποφάσισε να εξουσιοδοτήσει την ΕΕ για προκήρυξη αγωνιστικών κινητοποιήσεων, το είδος, τον χρόνο, τον τόπο και το εύρος των οποίων θα το αποφασίσει η ίδια. Αποφάσισε ακόμα να στείλει εξώδικο στην διοίκηση για την επανέναρξη συνομιλιών για την ΣΣΕ. Θα εκδοθεί σχετικό δελτίο τύπου.
Έγινε ακόμα αρκετή συζήτηση για το αξιολόγιο . Νέο δεδομένο είναι ότι από φέτος στα κριτήρια αξιολόγησης είναι και η «υπακοή στους νόμους του κράτους». Ο αξιολογητής πλέον θα αποφαίνεται αν είμαστε ή όχι «νομιμόφρονες». Πρόκειται δηλαδή για μια κατάσταση που ισορροπεί μεταξύ πρωτόγονου συντηρητισμού και γελοιότητας.  Αποφασίστηκε να βγει σχετική ανακοίνωση προς το προσωπικό ανάλογη με την περσινή. Να θυμίσουμε ότι η περσινή  ανακοίνωση κατέληγε έτσι:  «Η ΟΜΕ-ΟΤΕ καλεί τους εργαζόμενους να συνεχίσουν την αντίδραση και την έμπρακτη απαξίωση του, ακόμη και με τη μη προσέλευση τους.» Η δική μας τοποθέτηση ήταν να μην πετάξει πάλι το «μπαλάκι» η ΟΜΕ στους εργαζόμενους αλλά να καταγγείλει το αξιολόγιο και να αναλάβει την πολιτική ευθύνη να τους καλέσει να μην προσέλθουν στην αξιολόγηση.

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Λαθροχειρίες στο Ασφαλιστικό

Με ερμηνευτικές λαθροχειρίες φορτώνουν περισσότερα χρόνια και μειώνουν τη σύνταξη σε χιλιάδες ασφαλισμένους του ΤΑΠ – ΟΤΕ και των άλλων ειδικών ταμείων
9/1/2011
του Γιάννη Δούκα
μέλους της Ε.Ε. της ΟΜΕ – ΟΤΕ
Ο νέος ασφαλιστικός νόμος 3863/2010 κατεδάφισε το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα το οποίο μεταλλάσσεται από δημόσιο καθολικό και αναδιανεμητικό σε ατομικό και κεφαλαιοποιητικό. Ταυτόχρονα η βιασύνη και η προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση αντιμετώπισε το όλο ζήτημα άφησε πίσω μερικές γκρίζες ζώνες. Με την τελευταία εγκύκλιο που εξέδωσε το Υπουργείο απασχόλησης και κοινωνικής προστασίας (Α.Π. Φ 80000/οικ.33384/2415 4/1/2011) η οποία υποτίθεται ότι βγήκε για να ρίξει φως στις γκρίζες αυτές ζώνες αλλάζει προς το χειρότερο ορισμένες από τις ρυθμίσεις του πρόσφατα ψηφισθέντος νόμου. Το Υπουργείο δηλαδή δίνοντας αυθαίρετες ερμηνείες αλλάζει σε ορισμένα σημεία το νόμο που ψηφίστηκε. Η ερμηνεία της θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος γίνεται λάστιχο και δεν είναι ενιαία για όλους. Έτσι η υπηρεσία 25 ετών θεωρείται ικανή για τη θεμελίωση δικαιώματος (νόμος 1976/91) για τους ασφαλισμένους στα πρώην ειδικά ταμεία πριν το 83 αποκλείοντάς τους έτσι από τη δυνατότητα αναγνώρισης των νέων αναγνωρίσιμων πλασματικών χρόνων. Αντίθετα γι’ αυτούς που ασφαλίστηκαν μετά την 1/1/83 και έχουν μέχρι το τέλος του 2010 25 χρόνια υπηρεσίας αφήνει στην άκρη  τον ίδιο νόμο 1976/91, δεν δέχεται ότι έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και τους εντάσσει στις γενικές ρυθμίσεις για σύνταξη με 40 χρόνια υπηρεσίας και ηλικία 60 ετών. Με ανάλογο τρόπο αντιμετωπίζει τις μητέρες με τρία παιδιά και τις μητέρες ανήλικων. Πιο αναλυτικά:

Λαθροχειρία πρώτη: Για τους ασφαλισμένους των πρώην ειδικών ταμείων που ασφαλίστηκαν πρώτη φορά πριν την 1/1/83 η παράγραφος 3 του άρθρου 2 του ν. 3029/2002 αναφέρει ότι «οι ασφαλισμένοι των ειδικών ταμείων που ασφαλίστηκαν σε οποιοδήποτε φορέα πριν την 1/1/83 θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με τη συμπλήρωση 35 ετών ασφάλισης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας». Με βάση αυτή τη ρύθμιση ένας ασφαλισμένος προ του 83 μπορεί να θεωρηθεί ότι θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τη συμπλήρωση των 35 χρόνων και κατά συνέπεια από 1/1/2011 θα έπρεπε να δικαιούται να αναγνωρίσει τα νέα αναγνωρίσιμα πλασματικά χρόνια. Το υπουργείο με την εγκύκλιο που εξέδωσε και κάνοντας χρήση τη ρύθμιση του άρθρου 9 του νόμου 1976/91 θεωρεί ότι όσοι από τους ασφαλισμένους αυτούς έχουν 25 χρόνια υπηρεσίας έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και έτσι τους αφαιρείται τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν τα νέα αναγνωρίσιμα πλασματικά χρόνια.
Λαθροχειρία δεύτερη: Αν το υπουργείο δεχόταν την ίδια παραπάνω ερμηνεία για τους ασφαλισμένους των πρώην ειδικών ταμείων που ασφαλίστηκαν πρώτη φορά από 1/1/83 έως 31/12/92 θα έπρεπε να δεχθεί ότι όσοι μέχρι το τέλος του 2010 είχαν 25 χρόνια ασφάλισης έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Κατά συνέπεια δεν θα είχαν καμία επίπτωση γι’ αυτούς οι ρυθμίσεις του νέου νόμου και θα είχαν δικαίωμα συνταξιοδότησης με 35 χρόνια υπηρεσίας και ηλικία 58 ετών. Η εγκύκλιος όμως δεν δίνει αυτή την ερμηνεία αλλά θεωρεί ότι για τη θεμελίωση πρέπει να ισχύουν αθροιστικά τα 35 χρόνια υπηρεσίας και η ηλικία των 58 ετών. Με τον τρόπο αυτό και επειδή είναι μαθηματικά αδύνατο γι’ αυτόν που πρωτοασφαλίστηκε μετά την 1/1/83 να έχει στο τέλος του 2010 35 χρόνια υπηρεσίας ωθούνται όλοι στη ρύθμιση που λέει συνταξιοδότηση με 40 χρόνια δουλειάς και ηλικία 60 ετών. Η εγκύκλιος δηλαδή εδώ καταστρατηγεί το άρθρο 9 του νόμου 1976/91 το οποίο ορίζει ότι το δικαίωμα συνταξιοδότησης θεμελιώνεται και με τη συμπλήρωση 25ετίας και δέχεται αυτό που λέει το άρθρο 2 του ν. 3029/2002 για τους ασφαλισμένους από 1/1/83 έως 31/12/92.
Λαθροχειρία τρίτη: Με την εγκύκλιο διευκρινίζεται ότι δεν ισχύει για όλους αυτό που έχει διατυμπανιστεί ότι οι προ του 83 ασφαλισμένοι δεν επηρεάζονται από το νόμο. Ειδικότερα υπάρχει αναφορά για τις μητέρες τριών παιδιών και για τους χήρους πατέρες τριών παιδιών που είχαν τη δυνατότητα συνταξιοδότησης με 20 χρόνια υπηρεσίας καθώς και για τις μητέρες με ανήλικο. Η ερμηνεία που δίνεται για τις μητέρες με τρία παιδιά που ασφαλίστηκαν πρώτη φορά πριν την 31/12/92 είναι ότι αν έχουν 20 χρόνια το 2010 μπορούν να συνταξιοδοτηθούν χωρίς όριο ηλικίας. Αν δεν τα έχουν και τα συμπληρώσουν το 2011 ή το 2012 συνταξιοδοτούνται με όριο ηλικίας τα 52 και τα 55 αντίστοιχα. Αν τα συμπληρώσουν μετά το 2013 μπαίνουν στις γενικές προϋποθέσεις. Για τις μητέρες που δεν έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με άλλη διάταξη μέχρι τέλους του 2010 ισχύει ο παρακάτω πίνακας:

Γυναίκες ασφαλισμένες πριν το 1992 που δεν θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με τις μεταβατικές διατάξεις μέχρι 31/12/10
Έτος
Έτη ασφάλισης
Όριο ηλικίας


Πλήρης
Μειωμένη
2010
25
60
55
2011
25
61
56
2012
25
62
57
2013
25
63
58
2014
25
64
59
2015
25
65
60

Λαθροχειρία τέταρτη: Για τις μητέρες ανήλικων παιδιών που είναι ασφαλισμένες στα πρώην ειδικά ταμεία και ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά μετά την 1/1/93 προβλέπεται μέχρι το τέλος του 2012 η συνταξιοδότηση με 20 χρόνια υπηρεσίας και ηλικία 50 ετών για μειωμένη και 55 για πλήρη. Η ρύθμιση αυτή μετά τη διευκρινιστική εγκύκλιο καθίσταται κενό γράμμα και αφορά ελάχιστες γιατί σε αντίθεση με όλες τις άλλες ρυθμίσεις για τις μητέρες ανηλίκων εδώ απαιτείται η ταυτόχρονη ύπαρξη και των τριών προϋποθέσεων δηλαδή 20 χρόνια υπηρεσίας, ανήλικο παιδί και ηλικία 50 ή 55 για μειωμένη και πλήρη αντίστοιχα. Για τη μητέρα δηλαδή που μέχρι τέλους του 2012 δεν έχει και το ηλικιακό όριο ισχύουν οι γενικές προϋποθέσεις. Η ρύθμιση έτσι κι’ αλλιώς είχε ημερομηνία λήξης στις 31/12/2012.
Λαθροχειρία πέμπτη Όλες οι παρεμβάσεις που μεταθέτουν το χρόνο θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος έχουν άμεση επίπτωση και στο ύψος της σύνταξης. Ο λόγος είναι ότι για όσους θεωρηθεί ότι δεν θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι το τέλος του 2010 δεν ισχύει η παράγραφος 7 του ενός και μόνου άρθρου του νόμου 3847/2010  στο οποίο αναφέρεται ότι όσοι από τους ασφαλισμένους των πρώην ειδικών ταμείων – και όχι μόνο – θεμελίωσαν ή θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα εντός του 2010 «δεν θίγονται από την παραμονή στην υπηρεσία μετά την ανωτέρω ημερομηνία και τυχόν συνταξιοδοτικές μεταβολές στη διάρκεια αυτής δεν επηρεάζουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησής τους, καθώς και τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξής τους».

Μέσα στα όλα αρνητικά υπάρχει και μια θετική ερμηνεία για τις μητέρες ανηλίκων, που είναι ασφαλισμένες στα πρώην ειδικά ταμεία και που δεν καλύπτονται από τις μεταβατικές διατάξεις των πρώην ειδικών ταμείων. Οι μητέρες ανηλίκων που έχουν ασφαλιστεί μέχρι τέλους του 1992 μπορούν να κάνουν χρήση των μεταβατικών ρυθμίσεων που ισχύουν για το ΙΚΑ και να συνταξιοδοτηθούν με βάση τον παρακάτω πίνακα:



Μητέρες ανηλίκων ασφαλισμένες πριν την 1/1/93

Πλήρης σύνταξη
Μειωμένη σύνταξη
Έτος
Ημέρες ασφάλισης
Όριο ηλικίας
Ημέρες ασφάλισης
Όριο ηλικίας
2010
5.500
55
5.500
50
2011
5.500
57
5.500
52
2012
5.500
60
5.500
55
2013
5.500
65
5.500
60
Οι ασφαλισμένες δικαιούνται σύνταξη με το όριο που ισχύει όταν συμπληρώνουν  5.500 ημέρες ασφάλισης αν τότε έχουν και ανήλικο παιδί

Οι λαθροχειρίες που αναφέραμε αφορούν δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένων των πρώην ειδικών ταμείων που έχουν ενταχθεί στο ΙΚΑ. Εμείς θεωρούμε ότι το συνδικαλιστικό κίνημα, η ΓΣΕΕ και οι ομοσπονδίες που έχουν εργαζόμενους που τους αφορούν θα πρέπει να κινητοποιηθούν για τις αρνητικές ερμηνείες που δόθηκαν και οι οποίες έχουν σαν αποτέλεσμα όλοι αυτοί τους οποίους αφορούν να συνταξιοδοτηθούν αρκετά χρόνια αργότερα και να πάρουν και μικρότερη σύνταξη.

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Ενημερωτικό Σημείωμα 4 Ιανουαρίου 2011

Είπαμε μπας και ηρεμήσουμε τις δεκαπέντε μέρες των γιορτών αλλά δεν θέλουνε να μας αφήσουνε. Δεν προλάβαμε να φύγουμε για Χριστούγεννα και ο Guiddo Kerkhoff σε συνέντευξή του έβαλε και πάλι θέμα μείωσης μισθών, αλλαγής των εργασιακών σχέσεων και μείωσης των θέσεων εργασίας. Ο Υπουργός Οικονομικών από την άλλη έστειλε και στον ΟΤΕ την περιβόητη επιστολή με την οποία ζητάει περικοπές και ευθυγράμμιση των περικοπών στους μισθούς κατ’ αναλογία αυτών που ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή για τους μισθούς των δημόσιων επιχειρήσεων. Ακούσαμε τον Πάγκαλο να μιλάει για κοπρίτες. Αυτόν που πριν από λίγο καιρό έλεγε ότι τα φάγαμε όλοι μαζί. Κάνοντας ένα συνειρμό ένας φίλος είπε πρόσφατα ότι και τον Οτσαλάν τον φάγαμε όλοι μαζί. Η Βουλή άνοιξε άρον άρον για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά στις 3 Ιανουαρίου, βλέπεις βιάζονται να προλάβουν να νομοθετήσουν αυτά που επιτάσσουν οι οικονομικοί κατακτητές της χώρας. Τέλος η διοίκηση του ΟΤΕ μας κάλεσε σε νέα συνάντηση για τη σύμβαση η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 4/1/2011. Για όποιον δεν έχει παρακολουθήσει όλη τη συνέχεια να επαναλάβουμε ότι στην τελευταία συνάντηση που έγινε λίγο πριν τα Χριστούγεννα υπήρξε ένα πρόπλασμα συμφωνίας (με δική μας διαφωνία) όπου η ομοσπονδία δεχόταν να δώσει ένα μέρος από ότι έχουμε πάρει τα προηγούμενα χρόνια. Το πρώτο που είχε δεχθεί ήταν το κόστος που προκαλεί η μισή ώρα υπερωρίας των οδηγών να κοπεί στη μέση και το μισό απ’ αυτό το κόστος να γίνει επίδομα ώστε η μεν διοίκηση να κερδίσει μειώνοντας το κόστος στο μισό οι δε συνάδελφοι οδηγοί να χάσουν ένα μέρος από τα χρήματα που παίρνουν σήμερα από το μισάωρο της οδήγησης όμως αυτό που θα πάρουν σαν επίδομα να επηρεάσει θετικά και τη σύνταξή τους. Το δεύτερο που είχε δεχθεί η ομοσπονδία ήταν η θεσμοθέτηση και στον ΟΤΕ για το 2011 της υπερεργασίας έως και μία ώρα την ημέρα. Τέλος είχε δεχθεί μηδενικές αυξήσεις για τη διετία 2010 και 2011. Σε αντιστάθμισμα αυτών θα γινόταν η τακτοποίηση των 150 περίπου συναδέλφων που έχουν κερδίσει το διορισμό τους στα δικαστήρια και ένα εκπτωτικό πακέτο τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών. Η διοίκηση είχε απαντήσει ότι το βλέπει θετικά τις προτάσεις της ομοσπονδίας αλλά επιφυλάχθηκε να απαντήσει. Οι δικές μας απόψεις και για αυτό το πρόπλασμα συμφωνίας και για τις αιτίες που μας οδήγησαν εδώ έχουν καταγραφεί στο ενημερωτικό σημείωμά μας στις 23/12/2011 και μπορείτε να τις δείτε πατώντας εδώ.
Στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 4/1/2011 η διοίκηση μας κοινοποίησε ότι αυτά που της δίνονται δεν αρκούν και ότι δεν δίνουν κάποιο σημαντικό όφελος στην κατεύθυνση του εξορθολογισμού του κόστους μισθοδοσίας. Έτσι επανήλθαν ζητώντας τη σταδιακή αλλά πλήρη κατάργηση του μισάωρου της υπερωρίας των οδηγών απορρίπτοντας τη μετατροπή ενός μέρους του κόστους σε επίδομα, τη θεσμοθέτηση της υπερεργασίας μέχρι τις 9 ώρες εργασίας την ημέρα, μηδενικές αυξήσεις μέχρι το 2012 και κατάργηση των ωριμάνσεων (χρονοεπίδομα και μισθολογικά κλιμάκια) μέχρι και το 2012. Αυτά μας είπαν είναι τα απολύτως απαραίτητα μέτρα προκειμένου να μπορέσει η εταιρεία να ανταποκριθεί στις σημερινές συνθήκες αλλά θα υπάρξουν και άλλα τα οποία σχετίζονται με μέτρα τα οποία μπορούν να πάρουν ασκώντας το διευθυντικό δικαίωμα χωρίς να γίνει κάποια εξειδίκευση του τι ακριβώς σημαίνει αυτό.
Από πλευράς διαπραγματευτικής ομάδας της ομοσπονδίας υπήρξε άρνηση στις απαιτήσεις αυτές, έγινε επαφή και με το διευθύνοντα σύμβουλο όπου διαπιστώθηκε ότι η διαπραγματευτική γραμμή της διοίκησης που περιγράψαμε ήταν δική του εντολή και σ’ αυτήν επέμενε μέχρι τέλους. Κάπου εκεί οι διαπραγματεύσεις διακόπηκαν.
Συνάδελφοι όσο η χώρα θα βρίσκεται κάτω από την οικονομική κατοχή της τρόικας, οι εργαζόμενοι θα δέχονται καθημερινά επιθέσεις από την κυβέρνηση και η εργοδοσία θα μεγαλώνει τις απαιτήσεις της και θα τις επενδύει και με διάφορα ιδεολογήματα. Αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει ότι και αν μπορέσουν να πάρουν. Είναι βέβαιο πως η πίεση που ασκείται και από τους δύο βασικούς μετόχους την κυβέρνηση και τη D. Τ. δεν θα σταματήσει.

Με βάση αυτά το κλείσιμό μας θα είναι και πάλι ίδιο. Στις δύσκολες μέρες που περνάμε πρέπει να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού τη συνοχή μας ώστε να μη γίνει και σε μας αυτό που γίνεται ήδη σε μια σειρά από χώρους όπου τα βάζουν οι μεν με τους δε αντί να τα βάλουν όλοι μαζί με την τρόικα, την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Αυτό που απαιτείται πρώτο απ’ όλα είναι η δημιουργία ενός μετώπου αντίστασης απέναντι στο μνημόνιο, στις πολιτικές που πηγάζουν απ’ αυτό και στην προβολή μιας εναλλακτικής πρότασης διεξόδου από την κρίση που στο επίκεντρό της θα έχει την κοινωνία και τα δικαιώματά της και όχι το πώς θα πάρουν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι τα λεφτά τους και τα κέρδη τους.

Διαβάστε περισσότερα...
 

blogger templates | Make Money Online