Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Συγκέντρωση – Συζήτηση της Αγωνιστικής Συνεργασίας για το Ασφαλιστικό


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΟΤΕ

Συγκέντρωση – Συζήτηση

για τις επιπτώσεις

του ασφαλιστικού νομοσχεδίου

Πέμπτη 1η Ιουλίου 2010 7 μ.μ.

στην αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου ΟΤΕ
3ης Σεπτεμβρίου 110

Εισηγητής :
Γιάννης Δούκας μέλος της Ε.Ε. της ΟΜΕ – ΟΤΕ
1
Κατεβάστε από εδώ την αφισέτα της εκδήλωσης σε pdf
1
 

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Γ. Δούκα: Οι μεγάλες ανατροπές στο ασφαλιστικό και εργασιακό τοπίο - Κατ’ άρθρο ανάλυση του νομοσχεδίου



Οι μεγάλες ανατροπές στο ασφαλιστικό και εργασιακό τοπίο
Κατ’ άρθρο ανάλυση του νομοσχεδίου
Γιάννης Δούκας
28/6/2010
Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να περιορίσει τις κοινωνικές αντιδράσεις κατέθεσε το αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο στα μέσα του καλοκαιριού. Ταυτόχρονα στο νομοσχέδιο αυτό συμπεριέλαβε και σημαντικές αλλαγές της εργατικής νομοθεσίας οι περισσότερες από τις οποίες είχαν ενσωματωθεί στο προσχέδιο προεδρικού διατάγματος που είχε κυκλοφορήσει. Πριν καταγράψουμε το περιεχόμενο του νομοσχεδίου θα πρέπει να αναφέρουμε ότι με επόμενο νομοσχέδιο θα ρυθμιστεί το συνταξιοδοτικό του δημοσίου και των ένστολων. Τέλος θα πρέπει να πούμε ότι η αναφορά που υπάρχει στη συμφωνία για λήψη και άλλων μέτρων εφ’ όσον σε κάποιο τρίμηνο δεν πληρούνται τα κριτήρια της συμφωνίας πιάνει και το ασφαλιστικό.
Τι προβλέπεται στο νομοσχέδιο
Το νομοσχέδιο αποτελείται από έντεκα κεφάλαια:
Α. Το κεφάλαιο με τις βασικές συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις
Β. Το κεφάλαιο με την αναμόρφωση του πλαισίου αναπηρικών συντάξεων
Γ. Το κεφάλαιο που τιτλοφορείται «λοιπές ασφαλιστικές ρυθμίσεις» και ασχολείται με τα όρια ηλικίας, με συντάξεις επιζώντων συζύγων, με τη μείωση των επικουρικών συντάξεων, με την απασχόληση συνταξιούχων, με τα Βαρέα κ.α.
Δ. Το κεφάλαιο με την ασφάλιση ειδικών μορφών απασχόλησης
Ε. Το κεφάλαιο με τα κίνητρα παραμονής στην εργασία και τα αντικίνητρα πρόωρης συνταξιοδότησης
ΣΤ. Το κεφάλαιο με τις ρυθμίσεις θεμάτων διοικητικής οργάνωσης ΦΚΑ (ενοποιήσεις)
Ζ. Το κεφάλαιο με τα θέματα οικονομικής οργάνωσης (Χρηματοδότηση)
Η. Το κεφάλαιο με το ενιαίο θεσμικό πλαίσιο επενδύσεων φορέων κοινωνικής ασφάλισης
Θ. Το κεφάλαιο με το ενιαίο σύστημα ρύθμισης οφειλών
Ι. Το κεφάλαιο με τις λοιπές διατάξεις και
ΙΑ. Το κεφάλαιο με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων που το ονομάζουν «ρυθμίσεις εργασιακών θεμάτων για τις ανάγκες εφαρμογής προγράμματος σταθερότητας της Ελληνικής οικονομίας».

Τα κυριότερα ζητήματα που ανοίγονται με το νομοσχέδιο είναι
Α. Για το ασφαλιστικό
1. Η εισαγωγή στο σύστημα τριών πυλώνων και η μετάλλαξη της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης σε ατομική – ιδιωτική.
2. Η σταδιακή αποχώρηση του κράτους από τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης.
3. Η κατάργηση της 35ετίας, της 37ετίας και η θεσμοθέτηση της συνταξιοδότησης με 40 χρόνια δουλειάς σε ηλικία 60 ετών.
4. Η κατάργηση των όποιων προστατευτικών ρυθμίσεων έχουν απομείνει για τις μητέρες ανηλίκων παιδιών και η θέσπιση ενιαίου ορίου ηλικίας για όλες τις γυναίκες το 65ο έτος 5. Η μείωση των συντάξεων μέσω της μείωσης των ποσοστών αναπλήρωσης. Τα ποσοστά αναπλήρωσης καθορίζονται στο 40,2% για σαράντα χρόνια δηλαδή μέσο όρο μόλις 1% ετησίως.
6. Η μείωση των συντάξεων μέσω του υπολογισμού των συντάξιμων αποδοχών με βάση το σύνολο των εισφορών όλου του ασφαλιστικού βίου.
7. Η περαιτέρω μείωση μέσω της θεσμοθέτησης ενός νέου ΛΑΦΚΑ.
8. Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
9. Η μείωση των κατωτέρων ορίων συνταξιοδότησης στα 15 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη.
10. Η κατά 6% ετησίως μείωση των πρόωρων συντάξεων.
11. Η παραπομπή στην εθνική αναλογιστική αρχή και σε υπουργικές αποφάσεις των παροχών της επικουρικής ασφάλισης.
12. Η άρνηση του κράτους να αναλάβει την οποιαδήποτε ευθύνη και την οποιουδήποτε ύψους χρηματοδότηση τυχόν ελλειμμάτων που υπάρχουν ή που θα προκύψουν στο μέλλον στα επικουρικά ταμεία.
13. Η παραπομπή σε υπουργική απόφαση της αναθεώρησης της λίστας των ΒΑΕ και ο αποχαρακτηρισμός δεκάδων επαγγελμάτων ο οποίος θα ισχύσει για όλους παλαιούς και νέους ασφαλισμένους.
14. Η ασφάλιση από το 11 των υπαλλήλων του δημοσίου και των ΟΤΑ στο ΙΚΑ.
15. Η ένταξη από το 2013 του ΝΑΤ στο ΙΚΑ με όλα τα θέματα να παραπέμπονται σε Υπουργικές αποφάσεις.
16. Η συσχέτιση των ορίων ηλικίας με το προσδόκιμο ζωής.

Β. Για το εργασιακό
1. Αυξάνει το όριο των ομαδικών απολύσεων
2. Μειώνει τη δικαιούμενη αποζημίωση λόγω απόλυσης
3. Καταργεί τον κατώτατο μισθό
4. Καταργεί τη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας.
5. Μειώνει το ύψος της υπερωριακής αποζημίωσης.


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α
Βασικές συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις
1. Μπαίνει πλέον επίσημα το σύστημα των τριών πυλώνων και προχωράει η μετάλλαξη της κοινωνικής ασφάλισης σε ατομική – ιδιωτική.
2. Από 1/1/2015 καθιερώνεται η βασική σύνταξη η οποία έχει προσδιορισθεί στα 360 € και την οποία δικαιούνται όσοι θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά την εν λόγω ημερομηνία καθώς και όσοι συμπληρώνουν το 65ο έτος της ηλικίας τους χωρίς να έχουν συμπληρώσει τις απαιτούμενες προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Για τους τελευταίους χορηγείται με εισοδηματικά κριτήρια. Για να τη δικαιούται ο ανασφάλιστος και όποιος δεν έχει 15 χρόνια ασφάλισης δεν θα πρέπει να έχει την προηγούμενη χρονιά ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα που να ξεπερνά τα 5.400 και 1.080 € αντίστοιχα. Επίσης θα πρέπει να διαμένουν στη χώρα τουλάχιστον 35 χρόνια διαφορετικά η βασική σύνταξη μειώνεται κατά 1/35 για κάθε λιγότερα έτη.
2.1. Για όσους ασφαλίστηκαν πριν το 2011 η βασική σύνταξη υπολογίζεται αναλογικά με βάση τα έτη ασφάλισης πριν και μετά την 1/1/2011.
2.2. Η βασική σύνταξη μειώνεται αναλογικά για όσους δεν έχουν 35 χρόνια στην Ελλάδα από ηλικίας 15 έως 65 ετών.
2.3. Στις περιπτώσεις μειωμένης συνταξιοδότησης ισχύουν οι αντίστοιχες μειώσεις που ισχύουν για την κύρια σύνταξη 6% ετησίως για τη μειωμένη σύνταξη γήρατος, τα αντίστοιχα μειωμένα ποσοστά των συντάξεων αναπηρίας και τα αντίστοιχα ποσοστά σύνταξης θανάτου (άρθρα 1, 2).
3. Θεσμοθετείται η λεγόμενη αναλογική σύνταξη, τα μειωμένα ποσοστά αναπλήρωσης ανά έτος και ο υπολογισμός των συντάξιμων αποδοχών με βάση το σύνολο όλου του ασφαλιστικού βίου.
4. Με βάση τις δηλώσεις του Υπουργού η μέγιστη αναπλήρωση με 40 χρόνια ασφάλισης θα είναι το 64% του συντάξιμου μισθού.
5. Ο συντάξιμος μισθός θα υπολογίζεται με βάση τις εισφορές όλου του ασφαλιστικού βίου, αντί της καλύτερης πενταετίας στην τελευταία δεκαετία που ισχύει σήμερα, αναπροσαρμοζόμενες με βάση το δείκτη τιμών καταναλωτή και ένα συντελεστή που θα καθορίζεται με Υπουργική απόφαση.
6. Ο πίνακας που ακολουθεί δείχνει τα ποσοστά αναπλήρωσης ανά έτος υπηρεσίας που εμπεριέχονται στο νομοσχέδιο. Τα ποσοστά αυτά λένε ότι οι λεγόμενες αναλογικές συντάξεις είναι μικρά επιδόματα ακόμη και μετά από σαράντα χρόνια ασφάλισης και απέχουν από τις Υπουργικές δηλώσεις.


Ημέρες ασφάλισης (Η.Α.) Χρόνια υπηρεσίας Ετήσιο ποσοστό αναπλήρωσης βάσει της κλίμακας Η.Α. Συνολικά ποσοστά αναπλήρωσης για όλο τον ασφαλιστικό βίο
1 - 4.500 15 0,8 12
4501 - 4800 16 0,86 12,86
4801 - 5100 17 0,86 13,72
5101 - 5400 18 0,86 14,58
5401 - 5700 19 0,92 15,5
5701 - 6000 20 0,92 16,42
6001 - 6300 21 0,92 17,34
6301 - 6600 22 0,99 18,33
6601 - 6900 23 0,99 19,32
6901 - 7200 24 0,99 20,31
7201 - 7500 25 1,06 21,37
7501 - 7800 26 1,06 22,43
7801 - 8100 27 1,06 23,49
8101 - 8400 28 1,14 24,63
8401 - 8700 29 1,14 25,77
8701 - 9000 30 1,14 26,91
9001 - 9300 31 1,22 28,13
9301 - 9600 32 1,22 29,35
9601 - 9900 33 1,22 30,57
9901 - 10200 34 1,31 31,88
10201 - 10500 35 1,31 33,19
10501 - 10800 36 1,31 34,5
10801 - 11100 37 1,4 35,9
11101 - 11400 38 1,4 37,3
11401 - 11700 39 1,4 38,7
11701 - 12000 40 1,5 40,2

7.    Ως κατώτερα όρια (βασική συν αναλογική) ορίζονται τα 15 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη όπως ορίζονται από την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. και χορηγούνται στους έχοντες 15 χρόνια και άνω, στους έχοντες αναπηρία άνω του 80% και στους συνταξιούχους λόγω εργατικού ατυχήματος.
8. Οι μεταβατικές διατάξεις για όσους έχουν συντάξιμη υπηρεσία πριν το 2011 ορίζουν ότι το διάστημα πριν το 2011 υπολογίζεται με βάση τον προηγούμενο τρόπο υπολογισμού και το μετά με το νέο δηλαδή με τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης και τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών με βάση τις εισφορές όλου του ασφαλιστικού βίου.
9. Για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης (αφορά τους προ του 1992) μέχρι τέλος του 2014 το ποσοστό αναπλήρωσης για τα χρόνια 2011 έως 2014 δεν μπορεί να είναι ανώτερο του 2% κατ’ έτος (άρθρα 3 και 4).
10. Σε ότι αφορά τη διαδοχική ασφάλιση ο συντελεστής αναπλήρωσης 0,02 ετησίως είναι πολύ μικρός με αποτέλεσμα να διαιωνίζονται οι αδικίες. Από κει και μετά η ρύθμιση που γίνεται έχει διπλή ανάγνωση. Ο γενικός κανόνας με βάση τις διατάξεις είναι ότι αν ο απονέμων οργανισμός είναι ταμείο μισθωτών τότε η ρύθμιση έχει ένα μικρό θετικό αντίκρισμα ενώ αν είναι ταμείο αυτοαπασχολούμενων συμβαίνει το αντίθετο (άρθρο 5).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
Αναμόρφωση πλαισίου αναπηρικών συντάξεων
Αναμορφώνεται το πλαίσιο που διέπει τις συντάξεις αναπηρίας και δημιουργείται ένα κέντρο πιστοποίησης αναπηρίας με σκοπό την ενιαιοποίηση της υγειονομικής κρίσης σε ότι αφορά το βαθμό αναπηρίας, θεσπίζεται ενιαίος κανονισμός προσδιορισμού ποσοστού αναπηρίας ανά πάθηση και επανακαθορίζονται οι όροι με βάση τους οποίους μονιμοποιείται η σύνταξη αναπηρίας. Πρόκειται για ρυθμίσεις οι οποίες μπαίνουν προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στα επιχειρήματα του τύπου βάζουμε τάξη (άρθρα 7, 8, 9).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ
Λοιπές ασφαλιστικές ρυθμίσεις
1. Ο νόμος Πετραλιά για τους μέχρι το 1992 ασφαλισμένους στο ΙΚΑ θεσμοθέτησε τη συνταξιοδότηση με 35 χρόνια υπηρεσίας στα 58,5 για το 2013 και αυξανόμενο 6 μήνες ανά έτος μέχρι τα 60 το 2016. Με το νόμο αυτό καταργείται για την παραπάνω κατηγορία η 35ετία και θεσμοθετείται η 40ετία. Η μεταβατική περίοδος για το ΙΚΑ λέει ότι το 2011 απαιτούνται 37 έτη και ηλικία 59 ετών και από κει και μετά ανά έτος προστίθενται 9 μήνες υπηρεσίας ανά έτος και η απαιτούμενη ηλικία από το 2012 γίνεται 60.
2. Ο νόμος Πετραλιά για τους έχοντες 35 χρόνια από τα οποία τα 25 στα βαρέα και ανθυγιεινά αντίστοιχα είπε 55,5 έως 57 ετών από το 2013 έως το 2016 και για μειωμένη των βαρέων 53,5 έως 55 από το 2013 έως το 2016. Με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο τα όρια ηλικίας αυξάνονται από το 2011 σε 55 και 9 μήνες για πλήρη και 53 και 9 μήνες για μειωμένη για να καταλήξουν προσθέτοντας 9 μήνες κάθε χρόνο στα 60 για πλήρη και στα 58 για μειωμένη το 2017.
3. Για τους ασφαλισμένους των πρώην ειδικών ταμείων που μπήκαν στην ασφάλιση μετά την 1/1/83 καταργείται η 35ετία και η 37ετία και θεσπίζεται η 40ετία σε ηλικία 60 ετών. Η μεταβατική διάταξη είναι άνευ ουσίας.
4. Ανάλογες με όσα αναφέρονται για το ΙΚΑ είναι και οι αναπροσαρμογές των ορίων για τα ταμεία αυτοαπασχολούμενων, ανεξάρτητων επαγγελματιών και τύπου.
5. Μέχρι σήμερα οι γυναίκες ασφαλισμένες του ΙΚΑ είχαν δικαίωμα συνταξιοδότησης με 4.500 ημέρες ασφάλισης σε ηλικία 60 ετών. Αυτό καταργείται και μεταβατικά πάνε στα 65. Από το 2011 το απαιτούμενο όριο ηλικίας αυξάνεται κατά ένα έτος το χρόνο και το 2014 δύο.
6. Σήμερα οι άνδρες που έχουν 10.000 ημέρες ασφάλισης συνταξιοδοτούνται στα 62 τους. Αντίστοιχα οι γυναίκες με τις ίδιες ημέρες ασφάλισης συνταξιοδοτούνται στα 57. Ο νόμος Πετραλιά τις γυναίκες τις πήγε σταδιακά από το 2013 προσθέτοντας 6 μήνες το χρόνο στα 60 το 2018. Με το νομοσχέδιο αυτό για μεν τους άνδρες το όριο ηλικίας αυξάνεται το 2011 ένα χρόνο και από κει και πέρα 6 μήνες ετησίως μέχρι να φτάσει τα 65 για δε τις γυναίκες το όριο ηλικίας αυξάνεται το 2011 στα 58 και από κει και πέρα 6 μήνες ετησίως μέχρι να φτάσει τα 60. Οι απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης για τις γυναίκες γίνονται 10.400 το 2011 και από κει και μετά αυξάνονται κατά 400 ημέρες το χρόνο μέχρι να φτάσουν τις 12.000 (40 χρόνια ασφάλισης).
7. Η δυνατότητα που έχουν οι γυναίκες για μειωμένη σύνταξη στα 55 με 4.500 ημέρες ασφάλισης μεταφέρεται σταδιακά στα 60 όπως ισχύει για τους άνδρες. Η μεταβατική διάταξη ορίζει ότι η απαιτούμενη ηλικία αυξάνεται ένα έτος κάθε χρόνο από το 2011 μέχρι να φτάσει τα 60 το 2015. Η μείωση θα ανέρχεται στο 1/200 (0,5%) για κάθε μήνα που υπολείπεται μέχρι τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας για πλήρη σύνταξη.
8. Σήμερα οι συνταξιούχοι λόγω γήρατος ή αναπηρίας από κάποιο ασφαλιστικό φορέα εκτός ΟΓΑ ή Δημοσίου δικαιούνται και δεύτερη πλήρη σύνταξη γήρατος από το ΙΚΑ εφ’ όσον συμπληρώσουν 5.100 ημέρες ασφάλισης και μειωμένη κατά 50% εφ’ όσον συμπληρώσουν πάνω από 4.500 ημέρες ασφάλισης. Για τις γυναίκες το όριο ηλικίας για τις περιπτώσεις αυτές είναι τα 60. Με το νομοσχέδιο οι απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης αυξάνονται σε 6.000 και 4.800 αντίστοιχα και το όριο ηλικίας των γυναικών αυξάνεται σταδιακά από το 2011 ένα έτος μέχρι να γίνει 65 το 2015.
9. Με την επιφύλαξη των προηγούμενων παραγράφων όπου αλλού προβλέπεται όριο ηλικίας 60 ετών αυτό αυξάνεται ανά ένα έτος από το 2011 ώστε το 2015 να γίνει 65.
10. Οι γυναίκες που έχουν 4.500 ημέρες ασφάλισης από τις οποίες τις 3.600 στα ΒΑΕ μπορούν να πάρουν πλήρη σύνταξη στα 55. Το όριο ηλικίας αυτό αυξάνεται σταδιακά ένα έτος από το 2011 μέχρι να γίνει 60 το 2015.
11. Τα όρια ηλικίας των μητέρων ανήλικων παιδιών ασφαλισμένων στα πρώην ειδικά ταμεία ή στα ταμεία τύπου ή στα ταμεία αυτοαπασχολούμενων που πρωτοασφαλίστηκαν από 1/1/83 έως 31/12/1992 γίνονται 52 το 2011, 55 το 2012 και 65 το 2013. Όσες συμπλήρωσαν τον απαιτούμενο συντάξιμο χρόνο δικαιούνται μειωμένη σύνταξη στα 50 το 2011, στα 53 το 2012 και στα 60 από το 2013 και μετά.
12. Τα αντίστοιχα όρια για μητέρες ανηλίκων ασφαλισμένες πριν το 1992 στο ΙΚΑ, στο ΤΣΕΥΠ (εφημεριδοπωλών) και στο ΤΑΤΤΑ (τεχνικών τύπου) για πλήρη σύνταξη είναι το 57 το 2011, το 60 το 2012 και το 65 το 2013 και για μειωμένη το 52 το 2011, το 55 το 2012 και το 60 από το 2013.
13. Για τις μητέρες ανηλίκων ασφαλισμένες μετά το 1993 καταργείται η δυνατότητα για συνταξιοδότηση με 20 χρόνια ασφάλισης στα 55. Καταργείται επίσης και η αντίστοιχη δυνατότητα για μειωμένη.
14. Προκειμένου να χρυσωθεί το χάπι των ανατροπών δίνεται η δυνατότητα αναγνώρισης πλασματικού χρόνου μέχρι και 4 χρόνια το 2011, 5 χρόνια το 2012, 6 το 2013 και 7 από το 2014. Ο χρόνος αυτός αφορά το στρατό, τις σπουδές, το χρόνο άδειας ανατροφής των παιδιών, την άδεια άνευ αποδοχών και τις ημέρες απεργίας με εξαγορά. Επίσης αφορά το χρόνο επιδότησης ασθένειας, το χρόνο της τακτικής ανεργίας, την άδεια λοχείας και τον πλασματικό χρόνο που χορηγείται στις μητέρες χωρίς εξαγορά. Ο χρόνος επιδότησης ασθένειας, τακτικής ανεργίας και άδειας λοχείας αναγνωρίζεται μόνο για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και όχι για τον προσδιορισμό του ποσού της σύνταξης.
15. Δίνει τη δυνατότητα στους δημοσίους υπαλλήλους που έχουν 35 χρόνια να παραμείνουν στην εργασία τους μέχρι να γίνουν 65 ετών.
16. Επαναδιατυπώνει τις ρυθμίσεις του νόμου Πετραλιά που αφορούν στις διατάξεις κανονισμών εργασίας ή συλλογικών συμβάσεων που προβλέπουν υποχρεωτική αποχώρηση και συνταξιοδότηση. Με τη διάταξη που εισάγει προβλέπει την υποχρεωτική αποδοχή από τον εργοδότη της αίτησης του υπαλλήλου για παραμονή στην εργασία μέχρι 3 χρόνια ή μέχρι τη συμπλήρωση του απαιτούμενου χρόνου για πλήρη σύνταξη (άρθρο 10).
17. Οι αναπροσαρμογές των συντάξεων θα επηρεάζονται από ένα συντελεστή που θα διαμορφώνεται κατά 50% από το ΑΕΠ και κατά 50% από το δείκτη τιμών καταναλωτή. Παράλληλα προβλέπεται ότι από σήμερα και μέχρι το 2060 δεν επιτρέπεται η αύξηση των δαπανών για συνταξιοδοτικές παροχές πέραν του 2,5% του ΑΕΠ με έτος αναφοράς το 2009. Θα πρέπει να πούμε ότι στο νομοσχέδιο αυτό δεν υπάρχει καθόλου αναφορά για το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης στο ασφαλιστικό σύστημα. Η μόνη αναφορά που υπάρχει είναι στο άρθρο 37 και λέει ότι το κράτος από το 2015 αναλαμβάνει τη βασική σύνταξη. Τα παραπάνω προϊδεάζουν και για μελλοντικές μειώσεις των συντάξεων πέραν από αυτές που έχουμε δει μέχρι σήμερα (άρθρο 11).
18. Θεσμοθετείται η σύνδεση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής αρχής δεδομένης από το 2021 και μετά ανά τριετία (άρθρο 12).
19. Ο επιζών σύζυγος δεν δικαιούται σύνταξη λόγω θανάτου αν δεν έχουν περάσει τρία χρόνια από το γάμο εκτός ειδικών περιπτώσεων (άρθρο 12).
20. Επαναδιατυπώνει τις ρυθμίσεις που αφορούν το ύψος της σύνταξης λόγω θανάτου και καταργεί τη συνταξιοδότηση λόγω θανάτου των άγαμων αδελφών και θυγατέρων (άρθρα 13 και 14).
21. Η επικουρική σύνταξη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα αποτελέσει μαζί με την κύρια ένα ενιαίο σύνολο. Το ύψος των επικουρικών συντάξεων παραπέμπεται στην εθνική αναλογιστική αρχή η οποία θα πρέπει να συντάξει μελέτες για όλα τα ταμεία μέχρι το τέλος του έτους και να κάνει προτάσεις οι οποίες θα είναι δεσμευτικές. Ταυτόχρονα ρητά ορίζεται στο νομοσχέδιο ότι το κράτος σε καμία περίπτωση δεν θα καλύψει ελλείμματα επικουρικών τομέων ή κλάδων και όποτε προκύπτει ή προβλέπεται έλλειμμα οι συντάξεις θα αναπροσαρμόζονται προς τα κάτω (άρθρο 15).
22. Θεσμοθετούνται περισσότερα αντικίνητρα για την απασχόληση των συνταξιούχων (άρθρο 16).
23. Ο ισχύων πίνακας των ΒΑΕ καταργείται. Εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι θα βρεθούν εκτός της νέας λίστας, Ο νέος πίνακας των ΒΑΕ θα καθοριστεί με Υπουργική απόφαση και θα ισχύσει από 1/7/2011 και θα ισχύσει για όλους. Όσοι απασχολούνται σε εργασίες και επαγγέλματα που εξαιρούνται από τον πίνακα θα εξακολουθούν να υπάγονται στο καθεστώς συνταξιοδότησης των ΒΑΕ μόνο αν συμπληρώσουν τις ελάχιστες απαιτούμενες προϋποθέσεις μέχρι το 2015 (άρθρο 17).
24. Ρυθμίζει ζητήματα διπλής ασφάλισης για εργαζόμενους στο δημόσιο και τους ΟΤΑ καθώς και αυτοαπασχολούμενων ασφαλισμένων πριν το 92 (άρθρο 18).
25. Αναπροσαρμόζει τις εισφορές ασθένειας στον ΟΓΑ, τα ποσά των ασφαλιστικών κατηγοριών, θεσμοθετεί την υποχρέωση ενός είδους ασφαλιστικής ενημερότητας στους δικαιούχους του ΕΛΓΑ και αυξάνει την αγροτική σύνταξη κατά 30 € από 1/10/2009 (άρθρο 19).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ
ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
Θεσμοθετείται το κουπόνι για ορισμένες κατηγορίες όπως το οικιακό προσωπικό, τους παραδίδοντες κατ’ οίκον ιδιαίτερα μαθήματα, τους εργάτες γης και τους εργαζόμενους σε επιχειρήσεις θεάματος - ακροάματος. Το κουπόνι αγοράζεται από τους ΦΚΑ και περιέχει τις κρατήσεις υπέρ ΙΚΑ ή υπέρ ΟΓΑ, υπέρ ΕΤΕΑΜ και υπέρ ΟΕΚ ή υπέρ Λογαριασμού Αγροτικής Εστίας. Αν το ημερομίσθιο αυτού του προσωπικού είναι μικρότερο από το 1/25 του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη για να δικαιούται ασφάλιση ασθένειας πρέπει να έχει πραγματοποιήσει 150 ημέρες εργασίας (άρθρα 20 έως 24).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε
ΚΙΝΗΤΡΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Επαναδιατυπώνονται και ελαφρώς αυξάνονται τα ποσοστά των κινήτρων παραμονής στην εργασία που έχουν θεσπιστεί με προηγούμενους νόμους. Ταυτόχρονα όμως τα ίδια κίνητρα παύουν να ισχύουν για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1/1/2011 και μετά (άρθρο 25).
2. Τα κίνητρα αποχώρησης που χορηγούν επιχειρήσεις σε ασφαλισμένους που έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης φορολογούνται με αυξημένο φορολογικό συντελεστή (άρθρο 26).
3. Οι αναφορές για μη αναγνώριση πλασματικού χρόνου που χορηγούν επιχειρήσεις είναι κενές περιεχομένου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ
ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΦΟΡΕΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
1. Από 1/1/2013 οι ασφαλισμένοι του κλάδου σύνταξης του ΝΑΤ ασφαλίζονται στο ΙΚΑ – EΤAΜ. Όλα τα σχετικά ζητήματα της ένταξης του ΝAΤ στο ΙΚΑ παραπέμπονται σε Υπουργικές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας.
2. Οι προσλαμβανόμενοι από το 2011 στο δημόσιο ή στους ΟΤΑ ασφαλίζονται στο ΙΚΑ (άρθρο 27).
3. Ο κλάδος υγείας του ΙΚΑ από 1/1/2011 λειτουργεί με πλήρη οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια και οι κεντρικές υπηρεσίες διακρίνονται σε υπηρεσίες ασθένειας και υπηρεσίες ασφάλισης (άρθρα 28, 29 και 30).
4. Εντάσσονται και λειτουργούν σε ενιαίο πλαίσιο οι υπηρεσίες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας του ΕΣΥ και των φορέων κοινωνικής ασφάλισης. Η ρύθμιση αυτή θα εφαρμοστεί πιλοτικά σε περιφέρειες της χώρας που θα επιλεγούν με Υπουργική απόφαση.
5. Επί της ουσίας οι προηγούμενες αναφορές όπως και άλλα θέματα που υπάρχουν στο κεφάλαιο αυτό παραπέμπουν στο θέμα ενιαίου φορέα υγείας και ένταξης των κλάδων υγείας στο ΕΣΥ. Για το θέμα αυτό έχουμε πει ότι είναι ανοιχτά τα θέματα της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, των παροχών του καθενός απ’ αυτά και τα των εργασιακών σχέσεων στους φορείς αυτούς. Για τα θέματα αυτά δεν υπάρχουν αναφορές (άρθρα 31 και 32).
6. Ρυθμίζονται ζητήματα σχετικά με τα κλιμάκια ελέγχου των επιθεωρήσεων και αυξάνονται τα πρόστιμα σε όσους παρεμποδίζουν τον έλεγχο των ελεγκτών (άρθρο 33).
7. Από 1/1/2011 συστήνεται Κέντρο Πληροφόρησης Ασφαλισμένων και Συνταξιούχων με αρμοδιότητες την ενημέρωση εργαζομένων και συνταξιούχων για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα (άρθρο 34),
8. Δημιουργείται στην ΗΔΙΚΑ Α.Ε, ενιαίο σύστημα ελέγχου συντάξεων (άρθρο 35).
9. Ορίζεται ότι η αναγκαστική είσπραξη των εισφορών των Φ.Κ.Α. θα γίνεται από τις υπηρεσίες τους και για το ΙΚΑ θα εφαρμοστεί ηλεκτρονικό μητρώο οφειλετών (άρθρο 36).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ
ΘΕΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
Για τα ζητήματα των αναπροσαρμογών των συντάξεων και του ανώτερου ύψους της κρατικής χρηματοδότησης έχουμε αναφερθεί στο άρθρο 11. Στο άρθρο 37 ορίζεται ότι το κράτος από το 2015 αναλαμβάνει να καλύπτει τη βασική σύνταξη όλων των ΦΚΑ εκτός από το EΤAΑ, το EΤAΠ – ΜMΕ και το ταμείο της Τράπεζας της Ελλάδος. Δεν υπάρχει καμία αναφορά για άλλη χρηματοδότηση (άρθρο 37).
Θεσπίζεται νέος ΛAΦKΑ για συντάξεις:
από 1401 – 1700 € σε ποσοστό 3%
από 1701 – 2000 € σε ποσοστό 4%
από 2001 – 2300 € σε ποσοστό 5%
από 2301 – 2600 € σε ποσοστό 6%
από 2601 – 2900 € σε ποσοστό 7%
από 2901 – 3200 € σε ποσοστό 8%
από 3201 – 3500 € σε ποσοστό 9% και
από 3501 € και άνω σε ποσοστό 10% (άρθρο 38).
Από 1/1/2011 γίνεται λογιστικός διαχωρισμός των προνοιακών από τις ασφαλιστικές παροχές (άρθρο 39).
Από 1/1/2011 όλες οι πληρωμές των ασφαλιστικών ταμείων όπως και η είσπραξη των εισφορών γίνονται μόνο διατραπεζιτικά.
Από 1/7/2011 οι αποδοχές, οι ασφαλιστικές εισφορές και ο παρακρατηθείς από το μισθωτό ΦΜΥ κατατίθενται από τον εργοδότη σε τράπεζα και μεταφέρονται και αποδίδονται από αυτή στους δικαιούχους (άρθρο 40).
Οι απαιτήσεις των φορέων κοινωνικής ασφάλισης σε περιπτώσεις πτώχευσης κατατάσσονται στην τρίτη σειρά από την έκτη που ισχύει σήμερα (άρθρο 41).
Αναδιανέμονται οι εισφορές εργοδότη και εργαζόμενου στους φορείς κοινωνικής πολιτικής και μεταφέρεται την επόμενη τριετία το 10% το 2001, το 20% το 2012 και το 30% από το 2013 και μετά των εισφορών προς ΟΑΕΔ, ΟΕΚ και ΟΕΕ στο ΙΚΑ (άρθρο 42).
Αλλάζει τον ισχύοντα κανονισμό τεκμαρτού υπολογισμού των απαιτούμενων ημερών ασφάλισης για τα οικοδομικά έργα και προβλέπεται ότι οι απαιτούμενες ημέρες εργασίας για τις οποίες καταβάλλονται εισφορές μπορούν να μειώνονται. Για την αλλαγή αυτή γίνεται επίκληση απόφασης του ΣτΕ (άρθρο 43).
Δίνεται η δυνατότητα στις υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να διορθώνει τυχόν λάθη που υπάρχουν στους κατατεθέντες προϋπολογισμούς των φορέων κοινωνικής ασφάλισης (άρθρο 44).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η
ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Το κεφάλαιο αυτό ασχολείται με την αλλαγή του πλαισίου αξιοποίησης της περιουσίας των φορέων κοινωνικής ασφάλισης (άρθρα 45 έως 52).
Με το άρθρο 46 επαναδιατυπώνεται η δυνατότητα χορήγησης δανείων σε άλλους φορείς κοινωνικής ασφάλισης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ
ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΟΦΕΙΛΩΝ
Θεσμοθετείται πάγιο σύστημα ρύθμισης οφειλών με δυνατότητα εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία σε δόσεις και με δυνατότητα μείωσης και των πρόσθετων τελών και προσαυξήσεων (άρθρα 53 έως 62).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι
ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Οι λοιπές διατάξεις είναι σκόρπιες διατάξεις που ρυθμίζουν σκόρπια διάφορα θέματα όχι κατ ανάγκην ασφαλιστικά ήσσονος σημασίας και ασύνδετα μεταξύ τους (άρθρα 63 έως 72).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Με το κεφάλαιο αυτό η κυβέρνηση επιτίθεται στο σκληρό πυρήνα των εργασιακών σχέσεων του ιδιωτικού τομέα τον οποίο δεν τόλμησε να πειράξει μέχρι σήμερα κανείς – το νόμο 2112 του 1920 για τις αποζημιώσεις λόγω απόλυσης δεν τον πείραξαν ούτε καν οι δικτατορικές ή οι κατοχικές κυβερνήσεις – και μόνο οι πιο ακραίοι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού τολμούσαν να συνταχθούν με τέτοιες επιλογές. Με τις ρυθμίσεις αυτές επιχειρείται η κατάργηση του κατώτατου μισθού, η ευθεία παρέμβαση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις με την ουσιαστική κατάργηση του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), η αύξηση του ορίου των απολύσεων, η μείωση της αποζημίωσης λόγω απόλυσης και η καταβολή της όχι άμεσα αλλά σε δόσεις. Οι οριακές αλλαγές που φέρεται να έχει κάνει σε σχέση με το προσχέδιο του Π.Δ. δεν αλλάζουν σε τίποτε τις αρχικές κυβερνητικές και φιλοεργοδοτικές ρυθμίσεις που υπήρχαν στο προσχέδιο και έχουν προστεθεί και νέες με τις οποίες μειώνεται η αμοιβή της υπερεργασίας και της υπερωρίας:
• Σε επιχειρήσεις που απασχολούν από 20 έως 150 άτομα η εργοδοσία μπορεί να απολύει μέχρι 6 εργαζόμενους το μήνα.
• Οι επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 150 άτομα μπορούν να απολύουν μέχρι 5% και μέχρι 30 άτομα το μήνα από 2% που ισχύει σήμερα.
• Ο κατώτατος μισθός που ορίζεται από την εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) δεν θα ισχύει για νέους έως 25 ετών. Οι κάτω των 25 θα αμείβονται με το 84% του κατώτατου μισθού. Η «φόρμουλα» την οποία βρήκε η κυβέρνηση για κάλυψη του υπόλοιπου ποσού από τον ΟΑΕΔ αφ’ ενός δεν λύνει το πρόβλημα του κοινωνικού κανιβαλισμού που θα παρουσιαστεί μέσα στις επιχειρήσεις και αφ’ ετέρου για άλλη μια φορά τα χρήματα του ΟΑΕΔ χρησιμοποιούνται για την επιχορήγηση της εργοδοσίας.
• Εκτός αυτών θεσπίζεται και η δυνατότητα συμβάσεων μαθητείας για νέους από 15 έως 18 ετών οι οποίοι θα λαμβάνουν μόνο το 70% του βασικού μισθού και δεν ασφαλίζονται για σύνταξη.
• Καταργείται η δυνατότητα που είχαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία (για κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές και επιχειρησιακές συμβάσεις) και για την προσφυγή απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του εργοδότη.
• Η δυνατότητα δηλαδή προσφυγής στον ΟΜΕΔ μένει μόνο για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπογράφει η Γ.Σ.Ε.Ε. Ακόμη και αυτό όμως υπονομεύεται με τη ρήτρα που υπάρχει για ομόφωνη μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων αποδοχή των μεσολαβητών – διαιτητών.
• Τα παραπάνω σημεία θα σημάνουν την καθήλωση των μισθών και την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων για τους νέους. Αυτό θα συμβεί γιατί έξι μήνες μετά την ημερομηνία λήξης μιας σύμβασης ή μετά την καταγγελία της αυτή δεν ισχύει για τους νεοπροσλαμβανόμενους και μπαίνουμε πλέον σε καθεστώς όπου θα υπάρχουν μόνο ατομικές συμβάσεις.
• Η αποζημίωση λόγω απόλυσης μειώνεται στο μισό. Αυτό που ίσχυε μέχρι σήμερα προκειμένου ο εργοδότης να δώσει τη μισή αποζημίωση ήταν το να ενημερώσει τον εργαζόμενο ότι θα τον απολύσει τόσους μήνες πριν την απόλυση όσοι ήταν και οι μηνιαίοι μισθοί που δικαιούται. Αυτό αλλάζει και η χρονική υποχρέωση ενημέρωσης του μισθωτού από τον εργοδότη μειώνεται σε σημείο κοροϊδίας. Η υποχρέωση του εργοδότη για γνωστοποίηση της απόλυσης κυμαινόταν ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας από 1 έως και 24 μήνες και τώρα κυμαίνεται από ένα έως 6 μήνες.
• Η υποχρέωση του εργοδότη για άμεση καταβολή της αποζημίωσης καταργείται και αυτή θα δίνεται πλέον σε διμηνιαίες δόσεις ίσες με τις αποδοχές δύο μηνών.

Εκτός από τα παραπάνω στο νομοσχέδιο υπάρχουν και νέες ρυθμίσεις που δεν υπήρχαν στο προεδρικό διάταγμα. Αυτές έχουν να κάνουν με το ύψος της αμοιβής της υπερεργασίας και των υπερωριών. Η αμοιβή της υπερεργασίας η οποία μέχρι σήμερα ήταν το ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 25% μειώνεται και η προσαύξηση γίνεται 20%. Επίσης για τις υπερωρίες πριν από μερικά χρόνια το ΠΑΣΟΚ ακρίβυνε (και σωστά) την υπερωρία για τους εργοδότες. Σήμερα κόντρα στις δικές του πολιτικές μειώνει την προσαύξηση της υπερωριακής αμοιβής για τις πρώτες 120 ώρες από 50 σε 40% και για τις υπόλοιπες από 75 σε 60% (άρθρα 73 έως 76).
Η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, η έλευση της τρόικας και η σπουδή που δείχνει η κυβέρνηση στις επιταγές της δείχνει ότι ο κατήφορος δεν έχει σταματημό.
Οι αδικίες μεγαλώνουν, οι ανισότητες διευρύνονται, οι εισοδηματικές πιέσεις εντείνονται και οι κοινωνικές ανασφάλειες γιγαντώνονται.
Το ισχνό κοινωνικό κράτος που γνωρίσαμε και οι όποιες εργασιακές ρυθμίσεις είχαν μέχρι σήμερα γλυτώσει αντιμετωπίζονται ως εχθροί και όλα υποτάσσονται στο εξωτερικό χρέος (που δεν πρόκειται ποτέ να πληρωθεί), στην ενίσχυση της «αγοράς» και του ανταγωνισμού.
Δεν θα σταματήσουμε να φωνάζουμε το «όλοι στους δρόμους» και το ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ επιβάλλεται οι δυνάμεις της πολιτικής και κοινωνικής Αριστεράς να δώσουν ενωμένα τη μάχη ενάντια σ’ αυτές τις επιλογές οι οποίες αν περάσουν θα είναι χωρίς επιστροφή.

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Αντιστεκόμαστε στη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα κυβέρνησης και τρόικας

http://Agonistiki-Synergasia.Blogspot.com

Αθήνα 26/6/2010

Αντιστεκόμαστε
στη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα κυβέρνησης και τρόικας
στην κατεδάφιση του ασφαλιστικού μας
στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων
στις απολύσεις


Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Η κυβέρνηση επέλεξε το μέσο του καλοκαιριού για να φέρει το ασφαλιστικό νομοσχέδιο με το οποίο καταργεί κάθε έννοια κοινωνικής ασφάλισης και κοινωνικού κράτους, αυξάνει τα χρόνια υπηρεσίας και τα όρια ηλικίας και μετατρέπει τις συντάξεις σε προνοιακά επιδόματα.
Με το ίδιο νομοσχέδιο επιτίθεται στο σκληρό πυρήνα των εργασιακών σχέσεων και αλλάζει προστατευτικές για τους εργαζόμενους διατάξεις που ισχύουν από το 1920 (αποζημίωση λόγω απόλυσης) τις οποίες δεν τόλμησαν να τις πειράξουν ούτε οι δικτατορίες ούτε οι κατοχικές κυβερνήσεις. Στο νομοσχέδιο αυτό:
Δεν υπάρχει καμία κατηγορία σημερινών ασφαλισμένων που να μην τους πιάνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η μείωση του συντάξιμου μισθού.
• Η μείωση η οποία επέρχεται σε όλες τις συντάξεις έρχεται από τέσσερεις πλευρές. Τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης ανά έτος, τη μείωση του συντάξιμου μισθού με τον υπολογισμό του σε όλο τον ασφαλιστικό βίο, την επιβολή νέας εισφοράς σε όλους τους συνταξιούχους και την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης που ήδη έχει επιβληθεί.
• Τα ποσοστά αναπλήρωσης που προβλέπονται για τη λεγόμενη αναλογική σύνταξη δίνουν σύνταξη 40,2% για σαράντα χρόνια δουλειάς.
• Περιορίζεται η κρατική χρηματοδότηση πράγμα το οποίο σημαίνει ότι και σε επόμενη φάση θα υπάρξει και νέα μείωση των συντάξεων.
• Το κράτος θα εγγυάται μόνο τη βασική σύνταξη των 360 € και θα αποσυρθεί από τη χρηματοδότηση της λεγόμενης αναλογικής σύνταξης.
• Για τα επικουρικά αναφέρεται ότι το κράτος δεν εγγυάται πλέον τίποτε και αν προκύψει ή προβλέπεται έλλειμμα θα μειώνονται οι συντάξεις.
• Οι μετά το 1983 ασφαλισμένοι άνδρες και γυναίκες θα δικαιούνται σύνταξη στα 60 με σαράντα χρόνια δουλειάς ή στα 65.
• Καταργείται η δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των συνδικαλιστικών οργανώσεων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) πράγμα που θα σημάνει την αρχή του τέλους των συλλογικών συμβάσεων.
• Αυξάνονται τα όρια των ομαδικών απολύσεων από 2 σε 5% το μήνα.
• Η αποζημίωση λόγω απόλυσης μειώνεται στο μισό.
• Μειώνεται η προσαύξηση των υπερωριών για τις πρώτες 120 ώρες από 50% σε 40% και τις για τις επόμενες από 75% σε 60%.
Η μαζική συμμετοχή στις προηγούμενες απεργιακές κινητοποιήσεις δείχνει το δρόμο. Σήμερα περισσότερο από ποτέ απαιτείται το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, όλοι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, να κλιμακώσουν τον αγώνα τους και να συμμετάσχουν ακόμη πιο μαζικά στις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Όλοι στην απεργία της 29 Ιούνη
Όλοι μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Γιάννη Δούκα: Οι μεγάλες ανατροπές στο ασφαλιστικό και εργασιακό τοπίο

Κατεβάστε το άρθρο σε εκτυπώσιμη μορφή 

Οι μεγάλες ανατροπές στο ασφαλιστικό και εργασιακό τοπίο

Γιάννης Δούκας
26/6/2010

Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να περιορίσει τις κοινωνικές αντιδράσεις κατέθεσε το αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο στα μέσα του καλοκαιριού. Ταυτόχρονα στο νομοσχέδιο αυτό συμπεριέλαβε και σημαντικές αλλαγές της εργατικής νομοθεσίας οι περισσότερες από τις οποίες είχαν ενσωματωθεί στο προσχέδιο προεδρικού διατάγματος που είχε κυκλοφορήσει. Με βάση το κατατεθέν νομοσχέδιο το οποίο θα ξεκινήσει να συζητιέται στην επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων της Βουλής την Τρίτη 29/6/2010 ημέρα Πανελλαδικής Πανεργατικής απεργίας των εργαζόμενων σε Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα:

1. Εισάγεται το σύστημα των τριών πυλώνων και προχωράει η μετάλλαξη της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης σε ατομική – ιδιωτική.
1.1. Θεσμοθετείται η λεγόμενη βασική σύνταξη η οποία καθορίστηκε στα 360 €. Η βασική σύνταξη θα δίνεται από την ημερομηνία συνταξιοδότησης. Στους ανασφάλιστους θα δίνεται σε ηλικία 65 ετών και με εισοδηματικά κριτήρια. Για να τη δικαιούται ο ανασφάλιστος δεν θα πρέπει να έχει την προηγούμενη χρονιά ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα που να ξεπερνά τα 5.400 €. Η παροχή αυτή δεν είναι κάτι καινούριο αλλά υπάρχει και σήμερα. Σήμερα όλοι οι ανασφάλιστοι υπερήλικες δικαιούνται με εισοδηματικά κριτήρια τη σύνταξη που χορηγεί ο ΟΓΑ.
1.2. Το μεταβατικό διάστημα για την πλήρη εφαρμογή είναι μέχρι το 2015.
2. Ο δεύτερος πυλώνας έχει να κάνει με τη λεγόμενη αναλογική ή ανταποδοτική σύνταξη.
2.1. Αυτό που είχαμε μέχρι σήμερα για το ΙΚΑ ήταν ο συντάξιμος μισθός να καθορίζεται με βάση τα καλύτερα 5 χρόνια της τελευταίας δεκαετίας. Για το δημόσιο και τα πρώην ειδικά ταμεία μετά το τέλος της μεταβατικής διάταξης το 2012 θα είχαμε και εκεί το μέσο όρο της τελευταίας πενταετίας.
2.2. Με βάση το νέο σύστημα ο συντάξιμος μισθός θα υπολογίζεται με βάση τις εισφορές όλου του συντάξιμου βίου και μειώνονται και τα ετήσια ποσοστά αναπλήρωσης.
2.3. Με βάση τις δηλώσεις του υφυπουργού εργασίας κατά την παρουσίαση του ασφαλιστικού τα ποσοστά αναπλήρωσης για 40 χρόνια δουλειάς θα είναι 64% και στο ποσοστό αυτό συμπεριλαμβάνεται και η βασική και η αναλογική σύνταξη.
2.4. Για τους ασφαλισμένους πριν το 92 που δικαιούνται σύνταξη πριν την πλήρη εφαρμογή του συστήματος τα χρόνια ασφάλισης μέχρι το 2010 θα υπολογιστούν με βάση τους παλαιούς συντελεστές και τα χρόνια από το 2011 και μέχρι την πλήρη εφαρμογή με τους νέους και σε καμία περίπτωση το ποσοστό αναπλήρωσης δεν θα ξεπερνά το 2% κατ’ έτος.
2.5. Για τους ασφαλισμένους πριν το 92 που δικαιούνται σύνταξη μετά την πλήρη εφαρμογή τα χρόνια ασφάλισης μέχρι το 2010 θα υπολογιστούν με βάση τους παλαιούς συντελεστές και τα χρόνια από το 2011 και μετά με τους καινούριους και θα δικαιούνται και μέρος της βασικής σύνταξης ανάλογα με τα χρόνια ασφάλισης που έχουν μετά το 2011. 3. Κυρίαρχο ζήτημα για το ασφαλιστικό και σχετικό με τα προηγούμενα αποτελεί το άρθρο 11 του νομοσχεδίου που μιλάει για τη χρηματοδότηση. Με βάση το άρθρο αυτό οι αναπροσαρμογές των συντάξεων θα επηρεάζονται από ένα συντελεστή που θα διαμορφώνεται κατά 50% από το ΑΕΠ και κατά 50% από το δείκτη τιμών καταναλωτή. Παράλληλα προβλέπεται ότι από σήμερα και μέχρι το 2060 δεν επιτρέπεται η αύξηση των δαπανών για συνταξιοδοτικές παροχές πέραν του 2,5% του ΑΕΠ με έτος αναφοράς το 2009. Τέλος θα πρέπει να πούμε ότι στο νομοσχέδιο αυτό δεν υπάρχει καθόλου αναφορά για το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης στο ασφαλιστικό σύστημα. Η μόνη αναφορά που υπάρχει είναι στο άρθρο 37 και λέει ότι το κράτος από το 2015 αναλαμβάνει τη βασική σύνταξη. Τα παραπάνω προϊδεάζουν και για μελλοντικές μειώσεις των συντάξεων πέραν από αυτές που έχουμε δει μέχρι σήμερα.
4. Εκτός των άλλων μειώσεων καθιερώνεται κλιμακωτά ειδική εισφορά για συντάξεις
από 1401 – 1700 € σε ποσοστό 3%
από 1701 – 2000 € σε ποσοστό 4%
από 2001 – 2300 € σε ποσοστό 5%
από 2301 – 2600 € σε ποσοστό 6%
από 2601 – 2900 € σε ποσοστό 7%
από 2901 – 3200 € σε ποσοστό 8%
από 3201 – 3500 € σε ποσοστό 9% και
από 3501 € και άνω σε ποσοστό 10%
5. Η επικουρική σύνταξη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα αποτελέσει μαζί με την κύρια ένα ενιαίο σύνολο. Το ύψος των επικουρικών συντάξεων παραπέμπεται στην εθνική αναλογιστική αρχή η οποία θα πρέπει να συντάξει μελέτες για όλα τα ταμεία μέχρι το τέλος του έτους και να κάνει προτάσεις οι οποίες θα είναι δεσμευτικές. Ταυτόχρονα ρητά ορίζεται στο νομοσχέδιο ότι το κράτος σε καμία περίπτωση δεν θα καλύψει ελλείμματα επικουρικών τομέων ή κλάδων και όποτε προκύπτει ή προβλέπεται έλλειμμα οι συντάξεις θα αναπροσαρμόζονται.
6. Καταργείται για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ η 35ετία και η 37ετία και θεσπίζονται τα 40 χρόνια δουλειάς για πλήρη σύνταξη σε ηλικία 60 ετών.
7. Οι μεταβατικές διατάξεις για την εφαρμογή της παραπάνω ρύθμισης στην ουσία τους είναι χωρίς αντίκρισμα γιατί λένε ότι το 2011 απαιτούνται 37 χρόνια ασφάλισης και για κάθε επόμενο έτος 9 μήνες επιπλέον μέχρι τη συμπλήρωση των 40 το 2015. Επίσης το όριο ηλικίας ορίζεται το 59ο το 2011 και το 60ο από το 2012 και μετά,
8. Ο συνταξιοδοτούμενος από ηλικία 60 έως 65 που δεν έχει 40 χρόνια έχει μειωμένη σύνταξη κατά 6% για κάθε έτος που του λείπει μέχρι τα 65.
9. Για τους εργαζόμενους στα βαρέα εφ’ όσον έχουν 35 χρόνια συντάξιμα από τα οποία τα 25 στα ΒΑΕ μπορούν να πάρουν πλήρη σύνταξη στα 60 και μειωμένη στα 58.
10. Η μεταβατική διάταξη για τους ασφαλισμένους στα ΒΑΕ ορίζει ότι το 55ο έτος για πλήρη και το 53ο για μειωμένη που ισχύουν σήμερα αυξάνονται κατά 9 μήνες το χρόνο από 1/1/2011 για να γίνουν 60 και 58 αντίστοιχα το 2017.
11. Ο ισχύων πίνακας των ΒΑΕ καταργείται. Ο νέος πίνακας των ΒΑΕ θα καθοριστεί με Υπουργική απόφαση και θα ισχύσει από 1/7/2011 και θα ισχύσει για όλους. Όσοι απασχολούνται σε εργασίες και επαγγέλματα που εξαιρούνται από τον πίνακα θα εξακολουθούν να υπάγονται στο καθεστώς συνταξιοδότησης των ΒΑΕ μόνο αν συμπληρώσουν τις ελάχιστες απαιτούμενες προϋποθέσεις μέχρι το 2015.
12. Για τους ασφαλισμένους των πρώην ειδικών ταμείων, οι οποίοι εντάχθηκαν για πρώτη φορά στο ασφαλιστικό σύστημα μετά την 1/1/83, εφαρμόζεται το 40 χρόνια ασφάλισης και ηλικία 60 ετών. Η μεταβατική διάταξη είναι χωρίς αντίκρισμα.
13. Καταργείται σταδιακά η δυνατότητα λήψης σύνταξης των γυναικών στα 60. Το όριο ηλικίας των γυναικών αυξάνεται κατά ένα έτος από το 2011 και δύο έτη το 2014 για να γίνει 65.
14. Το καθεστώς συνταξιοδότησης των μητέρων ανηλίκων παιδιών καταργείται.
15. Οι μητέρες ανηλίκων ασφαλισμένες στα πρώην ειδικά ταμεία που ασφαλίστηκαν για πρώτη φορά μεταξύ 1/1/83 και 31/12/92 το 2011 έχουν όριο ηλικίας το 52ο το 2012 το 55ο και το 2013 το 65ο. Όσες συμπληρώσουν τον απαιτούμενο χρόνο δικαιούνται μειωμένη σύνταξη στα 50 το 2011, στα 53 το 2012 και στα 60 από το 2013 και μετά.
16. Το όριο ηλικίας για τις μητέρες ανηλίκων ασφαλισμένες στο ΙΚΑ – ΕΤΑΜ στο 57ο το 2011, στο 60ο το 2012 και στο 65ο από το 2013 και μετά. Όσες συμπληρώσουν τον απαιτούμενο χρόνο δικαιούνται μειωμένη σύνταξη στα 52 το 2011, στα 55 το 2012 και στα 60 από το 2013 και μετά.
17. Ανάλογες αναπροσαρμογές γίνονται και στα όρια ηλικίας των ασφαλισμένων στα ταμεία των αυτοαπασχολούμενων, των ανεξάρτητων επαγγελματιών και των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
18. Προκειμένου να χρυσωθεί το χάπι παρέχεται η δυνατότητα αναγνώρισης μέχρι και 7 χρόνια πλασματικού χρόνου.
19. Εμπεριέχονται επίσης οριακές βελτιώσεις για τη διαδοχική ασφάλιση.
20. Οι προσλαμβανόμενοι από το 2011 στο δημόσιο ή στους ΟΤΑ ασφαλίζονται στο ΙΚΑ.
21. Από 1/1/2013 οι ασφαλισμένοι του κλάδου σύνταξης του ΝΑΤ ασφαλίζονται στο ΙΚΑ – ΕΤΑΜ. Όλα τα σχετικά ζητήματα της ένταξης του ΝΑΤ στο ΙΚΑ παραπέμπονται σε Υπουργικές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας.
22. Θεσμοθετείται η σύνδεση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής αρχής δεδομένης από το 2021 και μετά ανά τριετία.
23. Τα κίνητρα αποχώρησης που χορηγούν επιχειρήσεις σε ασφαλισμένους που έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης φορολογούνται με αυξημένο φορολογικό συντελεστή.
24. Επαναδιατυπώνονται οι ρυθμίσεις του νόμου Πετραλιά που αφορούν στις διατάξεις κανονισμών εργασίας ή συλλογικών συμβάσεων που προβλέπουν υποχρεωτική αποχώρηση και συνταξιοδότηση. Με τη διάταξη που εισάγεται προβλέπεται η υποχρεωτική αποδοχή από τον εργοδότη της αίτησης του υπαλλήλου για παραμονή στην εργασία μέχρι 3 χρόνια.
25. Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι με επόμενο νομοσχέδιο θα ρυθμιστεί το συνταξιοδοτικό του δημοσίου και των ένστολων. Τέλος θα πρέπει να πούμε ότι η αναφορά που υπάρχει στη συμφωνία για λήψη και άλλων μέτρων εφ’ όσον σε κάποιο τρίμηνο δεν πληρούνται τα κριτήρια της συμφωνίας πιάνει και το ασφαλιστικό.

Όπως αναφέραμε εισαγωγικά στο νομοσχέδιο εμπεριέχονται και ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις εργασιακές σχέσεις.
Το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να επιτεθεί στο σκληρό πυρήνα των εργασιακών σχέσεων του ιδιωτικού τομέα τον οποίο δεν τόλμησε να το πειράξει μέχρι σήμερα κανείς και μόνο οι πιο ακραίοι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού τολμούσαν να συνταχθούν με τέτοιες επιλογές. Τελικά η κυβέρνηση τα μέτρα που προσπάθησε να περάσει με προεδρικό διάταγμα επιχειρεί τώρα να τα περάσει μαζί με ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Θα επαναλάβουμε ότι με τις ρυθμίσεις αυτές επιχειρείται η κατάργηση του κατώτατου μισθού, η ευθεία παρέμβαση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις με την ουσιαστική κατάργηση του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), η αύξηση του ορίου των απολύσεων, η μείωση της αποζημίωσης λόγω απόλυσης και η καταβολή της όχι άμεσα αλλά σε δόσεις. Οι οριακές αλλαγές που φέρεται να έχει κάνει σε σχέση με το προσχέδιο του Π.Δ. δεν αλλάζουν σε τίποτε τις αρχικές κυβερνητικές και φιλοεργοδοτικές ρυθμίσεις που υπήρχαν στο προσχέδιο και έχουν προστεθεί και νέες:

• Σε επιχειρήσεις που απασχολούν από 20 έως 150 άτομα η εργοδοσία μπορεί να απολύει μέχρι 6 εργαζόμενους το μήνα.
• Οι επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 150 άτομα μπορούν να απολύουν μέχρι 5% και μέχρι 30 άτομα το μήνα από 2% που ισχύει σήμερα.
• Ο κατώτατος μισθός που ορίζεται από την εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) δεν θα ισχύει για νέους έως 25 ετών. Οι κάτω των 25 θα αμείβονται με το 84% του κατώτατου μισθού. Η «φόρμουλα» την οποία βρήκε η κυβέρνηση για κάλυψη του υπόλοιπου ποσού από τον ΟΑΕΔ αφ’ ενός δεν λύνει το πρόβλημα του κοινωνικού κανιβαλισμού που θα παρουσιαστεί μέσα στις επιχειρήσεις και αφ’ ετέρου για άλλη μια φορά τα χρήματα του ΟΑΕΔ χρησιμοποιούνται για την επιχορήγηση της εργοδοσίας.
• Εκτός αυτών θεσπίζεται και η δυνατότητα συμβάσεων μαθητείας για νέους από 15 έως 18 ετών οι οποίοι θα λαμβάνουν μόνο το 70% του βασικού μισθού.
• Καταργείται η δυνατότητα που είχαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία (για κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές και επιχειρησιακές συμβάσεις) και για την προσφυγή απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του εργοδότη.
• Η δυνατότητα δηλαδή προσφυγής στον ΟΜΕΔ μένει μόνο για την Εθνική Γενική Συλλογικ΄κη Σύμβαση Εργασίας που υπογράφει η Γ.Σ.Ε.Ε. Ακόμη και αυτό όμως υπονομεύεται με τη ρήτρα που υπάρχει για ομόφωνη μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων αποδοχή του συνόλου των μεσολαβητών – διαιτητών.
• Τα παραπάνω σημεία θα σημάνουν την καθήλωση των μισθών και την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων για τους νέους. Αυτό θα συμβεί γιατί έξι μήνες μετά την ημερομηνία λήξης μιας σύμβασης ή μετά την καταγγελία της αυτή δεν ισχύει για τους νεοπροσλαμβανόμενους και μπαίνουμε πλέον σε καθεστώς όπου θα υπάρχουν μόνο ατομικές συμβάσεις.
• Η αποζημίωση λόγω απόλυσης μειώνεται στο μισό. Αυτό που ίσχυε μέχρι σήμερα προκειμένου ο εργοδότης να δώσει τη μισή αποζημίωση ήταν το να ενημερώσει τον εργαζόμενο ότι θα τον απολύσει τόσους μήνες πριν την απόλυση όσοι ήταν και οι μηνιαίοι μισθοί που δικαιούται. Αυτό αλλάζει και η χρονική υποχρέωση ενημέρωσης του μισθωτού από τον εργοδότη μειώνεται σε σημείο κοροϊδίας. Η υποχρέωση του εργοδότη για γνωστοποίηση της απόλυσης κυμαινόταν ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας από 1 έως και 24 μήνες και τώρα κυμαίνεται από ένα έως 6 μήνες.
• Η υποχρέωση του εργοδότη για άμεση καταβολή της αποζημίωσης καταργείται και αυτή θα δίνεται πλέον σε διμηνιαίες δόσεις ίσες με τις αποδοχές δύο μηνών.

Εκτός από τα παραπάνω στο νομοσχέδιο υπάρχουν και νέες ρυθμίσεις που δεν υπήρχαν στο προεδρικό διάταγμα. Αυτές έχουν να κάνουν με το ύψος της αμοιβής της υπερεργασίας και των υπερωριών. Η αμοιβή της υπερεργασίας η οποία μέχρι σήμερα ήταν το ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 25% μειώνεται και η προσαύξηση γίνεται 20%. Επίσης για τις υπερωρίες πριν από μερικά χρόνια το ΠΑΣΟΚ ακρίβυνε (και σωστά) την υπερωρία για τους εργοδότες. Σήμερα κόντρα στις δικές του πολιτικές μειώνει την προσαύξηση της υπερωριακής αμοιβής για τις πρώτες 120 ώρες από 50 σε 40% και για τις υπόλοιπες από 75 σε 60%.

Η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, η έλευση της τρόικας και η σπουδή που δείχνει η κυβέρνηση στις επιταγές της δείχνει ότι ο κατήφορος δεν έχει σταματημό.
Οι αδικίες μεγαλώνουν, οι ανισότητες διευρύνονται, οι εισοδηματικές πιέσεις εντείνονται και οι κοινωνικές ανασφάλειες γιγαντώνονται.
Το ισχνό κοινωνικό κράτος που γνωρίσαμε και οι όποιες εργασιακές ρυθμίσεις είχαν μέχρι σήμερα γλυτώσει αντιμετωπίζονται ως εχθροί και όλα υποτάσσονται στο εξωτερικό χρέος (που δεν πρόκειται ποτέ να πληρωθεί), στην ενίσχυση της «αγοράς» και του ανταγωνισμού.
Δεν θα σταματήσουμε να φωνάζουμε το «όλοι στους δρόμους» και το ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ επιβάλλεται οι δυνάμεις της πολιτικής και κοινωνικής Αριστεράς να δώσουν ενωμένα τη μάχη ενάντια σ’ αυτές τις επιλογές οι οποίες αν περάσουν θα είναι χωρίς επιστροφή.

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Πρωτοφανής εμπαιγμός του Ελληνικού Λαού και της Βουλής από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ

Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για διαφορές στην Αγγλική Έκδοση του Μνημονίου Κυβέρνησης – ΕΕ –ΔΝΤ, σε σχέση με την αντίστοιχη ελληνική έκδοση η οποία ψηφίστηκε από τη Βουλή.

Προς: - τον κύριο Υπουργό Οικονομικών
- και τον κύριο Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Θέμα: Πρωτοφανής εμπαιγμός του Ελληνικού Λαού και της Βουλής από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Το κείμενο του «Μνημονίου» στην αγγλική έκδοσή του περιέχει επιπλέον μέτρα από την ελληνική έκδοση η οποία ψηφίστηκε στη Βουλή.
Η προσφυγή της Ελλάδας στο μηχανισμό ΕΕ - ΕΚΤ – ΔΝΤ, δεν σημαίνει μόνο την καθημερινή εξαγγελία πρωτοφανών μέτρων κοινωνικής κατεδάφισης στο πλαίσιο εφαρμογής του γνωστού «Μνημονίου». Σημαίνει επίσης την πλήρη απαξίωση της Βουλής αλλά και την υποβάθμιση της κρίσης του ελληνικού λαού. Πρώτα, εκτυλίχτηκε μπροστά στα μάτια των πολιτών το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της 11ης Μαϊου, με την επαίσχυντη τροπολογία του Ν.3845/2010 με το Ν.3847/2010. Βάσει αυτής της τροπολογίας τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις δανεισμού που υπογράφει ο Υπουργός Οικονομικών με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις χώρες μέλη της Ευρωζώνης, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ δεν εισάγονται πλέον στη Βουλή για «κύρωση» αλλά «για συζήτηση και ενημέρωση». Ακολούθησε το άρθρο 93 του νομοσχεδίου για την κύρωση των Οδηγιών 2007/64/ΕΚ, 2007/44/ΕΚ και 2010/16/ΕΕ, βάσει του οποίου παρέχεται εν λευκώ εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών στο να υπογράφει μνημόνια, συμφωνίες και συμβάσεις δανεισμού με τα ως άνω μέρη κα γενικά να προβαίνει σε κάθε αναγκαία ενέργεια για τη συμμετοχή του Δημοσίου σε νομικά πρόσωπα και φορείς τα οποία συστήνονται για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, αφαιρώντας ακόμα και την υποχρέωση της κυβέρνησης να τα εισάγει στη Βουλή «για συζήτηση και ενημέρωση».
Από ότι φαίνεται όμως, η κυβέρνηση δεν σταμάτησε εκεί. Έφτασε στο σημείο να αντιμετωπίζει τους έλληνες πολίτες αλλά και τη Βουλή ως «αφελείς ιθαγενείς», καθώς η αγγλική έκδοση του Μνημονίου περιέχει επιπλέον μέτρα σε σχέση με την ελληνική έκδοση.
Συγκεκριμένα, η αγγλική έκδοση του «Μνημονίου Συνεννόησης πάνω στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής», στην παράγραφο 2 ii, προβλέπει τα εξής επιπλέον μέτρα τα οποία έχουν παραλειφθεί από την αντίστοιχη ελληνική έκδοση του Μνημονίου η οποία ψηφίστηκε στη Βουλή:
1. Η αύξηση των δημοσίων δαπανών για συντάξεις να είναι κάτω από 2,5% επί του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2010 – 2060
2. Την άμεση ισχύ της εξίσωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών – γυναικών στο δημόσιο τομέα στα 65 έτη, αντίθετα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες που κάνουν λόγο για σταδιακή εφαρμογή του σχετικού μέτρου κατά την περίοδο από το 2011 έως το 2013.
3. Μέχρι να τεθούν σε ισχύ οι νέοι κανόνες σχετικά με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι νέες αιτήσεις συνταξιοδότησης θα παγώσουν και θα εξεταστούν μετά την θέσπιση των νέων κανόνων. Ειδικά η τελευταία αυτή διάταξη παραβιάζει κάθε έννοια συνταγματικής νομιμότητας.
Τα παραπάνω βρίσκονται αναρτημένα στην ιστοσελίδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ως τμήμα της αίτησης της Ελληνικής κυβέρνησης προς το ΔΝΤ για Συμφωνία Στήριξης (Request for Stand-by Agreement) καθώς και στο νομοσχέδιο για την Κύρωση της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης μεταξύ της Ελλάδας και των χωρών της Ευρωζώνης και του Διακανονισμού Χρηματοδότησης, Άμεσης Ετοιμότητας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Επειδή, τα παραπάνω συνιστούν μια εκ νέου κοινοβουλευτική εκτροπή και τον πλήρη εμπαιγμό του ελληνικού λαού.
Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί 
1. Σκοπεύει να εφαρμόσει κάποιο από τα παραπάνω απαράδεκτα μέτρα τα οποία αναφέρονται στην αγγλική έκδοση του Μνημονίου Συνεννόησης πάνω στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής;
2. Σκοπεύει η κυβέρνηση να αναλάβει την πολιτική ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό για την ενδεχόμενη νέα αυτή κοινοβουλευτική εκτροπή;
3. Σκοπεύει η κυβέρνηση, στο βαθμό που επιμένει να εφαρμόσει τα ως άνω συγκεκριμένα απαράδεκτα μέτρα, (που περιέχονται στην αγγλική έκδοση του Μνημονίου και τα οποία έχουν παραλειφθεί από την αντίστοιχη ελληνική έκδοση η οποία ψηφίστηκε στη Βουλή) να φέρει στη Βουλή το πλήρες κείμενο του Μνημονίου για κύρωση;


Οι ερωτώντες Βουλευτές

Παναγιώτης Λαφαζάνης
Βασίλης Μουλόπουλος
Ευαγγελία Αμμανατίδου – Πασχαλίδου
Μιχάλης Κριτσωτάκης

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Η ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ Ε.Ε. ΚΑΙ ΔΝΤ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΑΜΑΤΗΜΟ. ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!

Ο ολέθριος αντεργατικός, αντικοινωνικός και αντιδημοκρατικός κατήφορος της Κυβέρνησης δεν έχει σταματημό. Έχοντας μεθοδεύσει την υπαγωγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης και του ΔΝΤ με όχημα το κατάπτυστο Μνημόνιο, επιχειρεί τώρα να φέρει σε πέρας όλο το «βρώμικο έργο» της κατεδάφισης της Κοινωνικής Ασφάλισης και της κατάργησης όλου του ατομικού και συλλογικού εργατικού δικαίου, κατά απαίτηση των αγορών, των δανειστών και των μεγαλοεργοδοτών, δε διστάζει να τσαλακώσει τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό.

Επικαλούμενη την ψευδεπίγραφη ανάγκη της «σωτηρίας της Πατρίδας» λειτουργεί ως στυλοβάτης και διεκπεραιωτής των πιο άγριων και κοινωνικά βάρβαρων αντεργατικών μέτρων και πολιτικών, που ούτε η πιο ορθόδοξη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι μπορεί να περάσει.

Με το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό – Εργασιακό καταφέρνει πολλαπλά χτυπήματα, χωρίς να διστάσει να τσαλακώσει ακόμα και το Σύνταγμα. Η ψήφιση του ΠΔ είναι το τέλειο έγκλημα:
• Οδηγεί στο τέλος των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και ακυρώνει το ρόλο του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, με στόχο την πλήρη αποδυνάμωση της συλλογικής οργάνωσης και δράσης των εργαζομένων
• Καταλύει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη Συλλογική Αυτονομία, τη Συνδικαλιστική Ελευθερία και το Δικαίωμα στην Εργασία
• Καταργεί τους μισθούς ασφαλείας, διαμορφώνει μισθούς πείνας, νομιμοποιεί τη φθηνή υπερεκμετάλλευση των νέων, ρίχνοντας τους εργαζόμενους βορά στις ορέξεις των εργοδοτών και στην πλήρη εξατομίκευση της εργασιακής σχέσης
• Ικανοποιεί εν μια νυκτί, όλα τα αιτήματα των εργοδοτών της τελευταίας 20ετίας (απελευθέρω-ση απολύσεων, μείωση αποζημιώσεων, κατάργηση κατώτατου μισθού, φθηνή εργασία νέων)
• Κατεδαφίζει τη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και το Κοινωνικό Κράτος.
• Αυξάνει δραματικά τα όρια ηλικίας, επιβάλλοντας χαμηλόμισθη εργασία ως τα βαθιά γεράμα-τα
• Σφαγιάζει τις συντάξεις και τις αναπροσαρμόζει σε επίπεδα αναξιοπρέπειας και φτώχειας

Αυτή η Κυβέρνηση εφαρμόζει τη βαρβαρότητα. Δεν έχει πια κανένα δισταγμό, καμία δημοκρατική και κοινωνική ευαισθησία, καμία αίσθηση ευθύνης απέναντι στην κοινωνία και τη συνοχή της. Δεν την νοιάζει αν θα γυρίσει το ρολόι της Κοινωνίας 100 χρόνια πίσω!

Δεν θέλουμε τέτοιους σωτήρες!!!

Η απογοήτευση και η μοιρολατρία δεν έχουν θέση ανάμεσά μας.
Η οργή και η αγανάκτηση μας, πρέπει να μετατραπούν σε μαζική και ενωτική συνεχή αγωνιστική δράση.
Τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι, είναι αυτοί που μπορούν να αποτελέσουν το αντίπαλο πολιτικό και κοινωνικό δέος.
Να εμποδίσουμε αυτούς που οδηγούν τη χώρα και την κοινωνία όχι στη «σωτηρία» αλλά στην καταστροφή!
Αρκεί να είμαστε εκεί, στο μεγάλο ραντεβού της Απεργίας: μαζικά, ενωτικά, μαχητικά

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 29 ΙΟΥΝΗ
ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ! ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΘΑ ΤΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Η πορεία προς το τέλειο έγκλημα κατά της εργασίας: Νέοι και «παλιοί» τα πρώτα θύματα

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΖΗ*

Τα τελευταία μέτρα που υιοθετούνται στο Π.Δ. για τα εργασιακά και αποτελούν τις μεγαλύτερες ανατροπές στο πεδίο των ατομικών και συλλογικών εργασιακών σχέσεων που έχουν ιστορικά καταγραφεί στον ελληνικό χώρο, δεν είναι δυστυχώς κεραυνός εν αιθρία. Είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς και μεθοδικά συντονισμένης πορείας για αλλαγές στο περιεχόμενο του εργασιακού προτύπου στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, με αυτουργούς και συνεργούς πολυσύνθετους διεθνείς και γηγενείς κύκλους. Αποσκοπούν στην πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων κατεδαφίζοντας δύο βασικούς πυλώνες του ατομικού (προστασία από τις απολύσεις) και του συλλογικού εργατικού δικαίου (συλλογικές συμβάσεις).

Τα μέτρα αυτά, στοχεύοντας συνολικά το σώμα της μισθωτής εργασίας, επηρεάζουν σε πρώτο βαθμό τους νέους εργαζόμενους αλλά δημιουργούν ένα εφιαλτικό τοπίο για τους «ηλικιωμένους» εργαζόμενους. Οι πρώτοι σηκώνουν το μεγάλο βάρος της κάθε λογής νόμιμης και παράνομης καταστρατήγησης δικαιωμάτων, ώστε να διαμορφώνεται μια χαμηλή αφετηρία προσδοκιών και περιεχομένου εργασιακών σχέσεων που θα ασκεί πιέσεις στη συνολική εξέλιξή του, και μακροπρόθεσμα θα δημιουργεί μια νέα κουλτούρα εργασίας προσαρμοσμένη απόλυτα στο προωθούμενο πρότυπο του ευέλικτου εργαζόμενου. Οι δεύτεροι, με το αντιπαραγωγικό στίγμα που τους προσάπτουν, καλούνται να πληρώσουν το τίμημα για το υψηλότερο κόστος που εύλογα συνεπάγεται η πολύχρονη απασχόληση και οι προσδοκίες που συσσωρεύονται από την όποια σταθερότητα εγγυάται μια σύμβαση αορίστου χρόνου. Βρίσκονται στο στόχαστρο των εργοδοτών που αναζητούν τρόπους να μειώσουν το κόστος των απολύσεων, κυρίως εκείνων με τις υψηλότερες αποζημιώσεις, και να το “εξορθολογήσουν» προκειμένου αυτό να κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα ενισχύοντας την ανασφάλεια των μεγάλων ηλικιών και επεκτείνοντάς την σε όλο το φάσμα της μισθωτής εργασίας.

Η απορρύθμιση συντελείται σταδιακά και μεθοδευμένα κατά την τελευταία 25ετία στον ευρωπαϊκό χώρο. Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα ακολουθεί, με συμπληρωματικές ρυθμίσεις από το 1990, την ίδια κατεύθυνση εφαρμόζοντας την ατζέντα ισχυρών οικονομικών κύκλων όπως αυτή είχε διαμορφωθεί την ίδια περίοδο. Οι εξελίξεις, αν και φαίνεται να ξαφνιάζουν, δεν καινοτομούν στον ευρωπαϊκό χώρο. Συναντώνται διάσπαρτες σε ένα ευρύ φάσμα χωρών και εντείνονται σήμερα με αφορμή και άλλοθι την κρίση. Ό,τι είχε απομείνει για την ολοκλήρωση της απορρύθμισης, η κρίση και τα μέτρα «στήριξης» παρέχουν τις "ώριμες συνθήκες" για την επιβολή του. Η βιαιότητα μάλιστα των μέτρων, σε τόσο σύντομο διάστημα και σε μια χώρα χωρίς συγκροτημένες υποδομές που να μπορούν να συγκρατήσουν τους κραδασμούς, δημιουργεί έντονα ερωτήματα για το μέγεθος της αναλγησίας των εμπνευστών και εκτελεστών της πλήρους εργασιακής και κοινωνικής απορρύθμισης. Η πορεία των αρνητικών εξελίξεων στην Ευρώπη δρομολογείται από την εποχή της Θάτσερ με εθνικές πρωτοβουλίες, σε μια χώρα όπως η Βρετανία, με ήδη περιορισμένο πλαίσιο ρύθμισης της εργασίας, που απελευθερώθηκε πλήρως με την ανάπτυξη ευελιξιών και την εξατομίκευση των αμοιβών. Αποτέλεσμα; Μέσα σε μια 20ετία επταπλασιάσθηκε το ποσοστό των «πιο χαμηλόμισθων» στη Βρετανία με κύρια θύματα τις νέες ηλικίες. Την αρχή της συστηματικής απορρύθμισης, σε χώρα ιδιαίτερα ρυθμισμένη, κάνει η Γερμανία του Κολ με αφορμή την ενοποίηση και την αποδοχή διάρρηξης του κατώτατου κλαδικού μισθού (δεν υπάρχει γενικός κατώτατος) από τα συνδικάτα και τη θέσπιση ρητρών στις κλαδικές συμβάσεις που επιτρέπουν την υπογραφή δυσμενέστερων όρων σε επιχειρήσεις, κατ' αρχάς, του ανατολικού τμήματος της χώρας. Στη Γερμανία, πάντοτε, το 1993 η συμφωνία στη Volkswagen αποτέλεσε ορόσημο και παράδειγμα «υπεύθυνης» στάσης των εργαζομένων που δέχθηκαν μείωση μισθών και την καθιέρωση του τετραήμερου. Στην ίδια συμφωνία, μάλιστα, εγκαινιάζεται και η περικοπή του 13ου μισθού. Την ίδια χρονιά η υιοθέτηση της Λευκής Βίβλου για την Ανάπτυξη, Ανταγωνιστικότητα και Απασχόληση δίνει το έναυσμα για κεντρική ευρωπαϊκή πολιτική στις εργασιακές σχέσεις με κατευθύνσεις που αποσκοπούν στη «ριζική μεταρρύθμιση» της αγοράς εργασίας με έμφαση στην ευελιξία για τη μείωση του κόστους εργασίας. Ακολουθούν παρεμβάσεις σε εθνικό επίπεδο. Γενικεύονται οι απόπειρες διάβρωσης του κατώτατου μισθού. Η αναφορά του σε εργασία ανειδίκευτη και χωρίς προϋπηρεσία δεν αρκεί. Αναζητείται φόρμουλα για περισσότερους ανειδίκευτους και ακόμη μεγαλύτερη έλλειψη προϋπηρεσίας! Οι νέες ηλικίες με τον υψηλότερο δείκτη ανεργίας μπαίνουν στο στόχαστρο. Το 1994 το πλάνο Ζιπέ στη Γαλλία για μισθούς των νέων με το 80% του κατώτατου μισθού αποτυγχάνει. Την ίδια τύχη έχει το 2005 το σχέδιο Ντε Βιλπέν για τις αναιτιολόγητες απολύσεις των νέων. Στη Γερμανία οι σοσιαλδημοκράτες εισάγουν (σχέδιο Χαρτς) «ενεργητικές» πολιτικές με διακρίσεις για τους νέους. Εισάγονται τα mini jobs και η «μερική» μερική απασχόληση με λιγότερες από 15 ώρες εβδομαδιαίας εργασίας και χωρίς ουσιαστική ασφάλιση. Στην Ελλάδα από τα μέσα του ’90 εκδηλώνονται φωνές για διάβρωση του κατώτατου μισθού μέσω της ρύθμισης με νόμο αντί της εθνικής συλλογικής σύμβασης. Ασκούνται πιέσεις ώστε οι ΣΣΕ να προβλέπουν χαμηλότερους μισθούς στις περιοχές με υψηλή ανεργία και στους φθίνοντες κλάδους. Το πρώτο επιτυγχάνεται το 1998 με ποικιλία ρυθμίσεων σε βάρος των κλαδικών συμβάσεων. Στο στόχαστρο και πάλι οι νέοι. Το 2004 η πρόταση Παπανδρέου στο Λαύριο για τους ανασφάλιστους νέους εντάσσεται στην ίδια λογική. Από το 2005 οι νεοπροσλαμβανόμενοι στις ΔΕΚΟ απασχολούνται με δυσμενέστερους όρους σε σχέση με το παλαιό προσωπικό, του οποίου η υποβάθμιση ακολουθεί με ποικιλία ρυθμίσεων.

Σήμερα οι νέοι εκπροσωπούν το 40% των ανέργων, την πλειονότητα των ευέλικτων και χαμηλόμισθων εργαζομένων. Αποτελούν τον κύριο όγκο της γενιάς των 700 ευρώ που πλέον φαντάζει πολυτέλεια γι’ αυτό που ακολουθεί. Τα ανακοινωθέντα μέτρα προβλέπουν για τις ηλικίες 21-25 ετών ως αμοιβή το 85% του κατώτατου μισθού (629 ευρώ), για τους 18-21 το 80% (592 ευρώ) και για τους 15-18, μέσα από συμβάσεις μαθητείας, το 70% (518 ευρώ). Η διαφημιζόμενη αναπλήρωση του υπολοίπου από τον ΟΑΕΔ είναι «δυνητική». Και βέβαια, ο «κατώτατος» μισθός δεν είναι σίγουρο ότι θα παραμένει στα αντίστοιχα επίπεδα των 740 ευρώ, αφού προβλέπεται πλέον να διαβρώνεται και από κλαδικές και επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις.

Με το Π.Δ., όμως, εγκαινιάζεται η «νομοθετική» παρέμβαση καθορισμού των κατώτατων μισθών αναιρώντας τον ρόλο της εθνικής σύμβασης, ώστε να πάψει να έχει αυτή την αρμοδιότητα με το επιχείρημα της περιορισμένης ευθύνης και εκπροσώπησης που έχουν τα μέρη που την υπογράφουν (ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ). Την ίδια στιγμή οι μισθοί δέχονται ένα ακόμη πλήγμα από την κατάργηση της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία (όταν οι εργοδότες αρνούνται την πρόταση του μεσολαβητή), που αφήνει τη συλλογική διαφορά χωρίς οριστική λύση και εκβιάζει τα συνδικάτα να υπογράφουν συμβάσεις στη βάση των εργοδοτικών προτάσεων για να αποφύγουν το πάγωμα των μισθών. Ένα ακόμη παλιό αίτημα του ΣΕΒ υλοποιείται..

Το ζήτημα των απολύσεων επανέρχεται, στην περίοδο της κρίσης και της εκτόξευσης των ποσοστών της ανεργίας, χωρίς να χρειάζεται να επενδύει κανείς στον εύπεπτο όρο της flexicurity που μας ταλαιπώρησε τα τελευταία χρόνια. Επιμέναμε ότι η συζήτηση αυτή αφορούσε κυρίως στην απελευθέρωση των απολύσεων και την «ασφαλή» επανένταξη των απολυμένων και κατά δεύτερο λόγο στην όποια προστασία των ευέλικτα εργαζόμενων εφόσον αυτή η παράμετρος είχε ήδη ολοκληρωθεί στην Ευρώπη με τη νομοθετική ρύθμιση όλων των μορφών της ευελιξίας. Στη σημερινή συγκυρία οι σχεδιαστές της απορρύθμισης δεν έχουν ανάγκη το άλλοθι της flexicurity και προωθούν τις απολύσεις χωρίς αναστολές. Στο στόχαστρο ήταν πάντοτε η άρση των όποιων περιορισμών στο σύστημα των ομαδικών απολύσεων και η μείωση των υψηλών αποζημιώσεων για τις ατομικές απολύσεις. Στην πρώτη περίπτωση αυξάνεται σημαντικά το όριο των ελεύθερων απολύσεων (6 από 4 μηνιαίως για τις επιχειρήσεις με πάνω από 20 εργαζόμενους, και 5% από 2% για τις πάνω από 150, όριο που ίσχυε για τις με πάνω από 200 εργαζόμενους). Στη δεύτερη περίπτωση οι αποζημιώσεις μειώνονται μέχρι και 44% μέσα από το τρικ της μείωσης (ακόμη και στο 6πλάσιο) του χρόνου προειδοποίησης, διευκολύνοντας την απόλυση με προειδοποίηση που συνεπάγεται την καταβολή του μισού της αποζημίωσης! Την ίδια στιγμή οι αποζημιώσεις, ανεξαρτήτως ορίου, θα καταβάλλονται σε 2 μηνιαίες (χωρίς αριθμητικό όριο) δόσεις με την άρση της ακυρότητας της απόλυσης σε περίπτωση μη καταβολής στο ακέραιο της αποζημίωσης που αντιστοιχεί σε 6 μήνες και την καταβολή του υπολοίπου σε 3 τριμηνιαίες...

Με την απελευθέρωση των απολύσεων θίγονται κυρίως οι παλιοί εργαζόμενοι. Ο περιορισμός, άλλωστε, μέχρι 10% των απολύσεων για τις ηλικίες 55-64 (που με τον τρόπο που έχει τεθεί στο Π.Δ. δημιουργεί πρόβλημα εφαρμογής), αφορά μια μικρή κατηγορία των υψηλών αποζημιώσεων για τις οποίες και λαμβάνεται το σχετικό μέτρο.

Το έγκλημα απέναντι στο σύνολο της μισθωτής εργασίας έχει συντελεστεί. Οι νέοι κι οι παλιοί εργαζόμενοι δέχονται τα κύρια πλήγματα για τη συνολική συμπίεσή της. Όπως πριν από λίγους μήνες τα μέτρα στον δημόσιο τομέα προετοίμασαν τη γενική επίθεση για τη λεηλασία των δικαιωμάτων. Συμπίεση μισθών, συμπίεση αποζημιώσεων σε απολύσεις υπολογισμένες σε συμπιεσμένες αποδοχές, συμπίεση συντάξεων υπολογισμένων σε συμπιεσμένους μισθούς μιας ολόκληρης εργάσιμης ζωής. Δικαιώματα που κατοχυρώνονται υπό τη σημαντική συμβολή και της σοσιαλιστικής διεθνούς του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, ενταφιάζονται από τους μεταλλαγμένους και ακραία νεοφιλελεύθερους «σοσιαλιστές» υπό τον πρόεδρο της αυτοαποκαλούμενης σοσιαλιστικής διεθνούς τού σήμερα. Οι «κομμουνιστές» Κινέζοι, άλλωστε, δεσμεύονται να επενδύουν στην Ελλάδα απασχολώντας ελληνικό δυναμικό. Η σύγκλιση με την κινέζικη νομοθεσία είναι σε καλό δρόμο…

* Ο Γ. Κουζής διδάσκει εργασιακές σχέσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Το Μνημόνιο παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα

Σοβαρό νομικό πλήγμα στα σκληρά αντιασφαλιστικά και αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης που περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο επιφέρει η απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΕΔΑ).

Η επιτροπή, που αποτελεί συμβουλευτικό όργανο της κυβέρνησης, δείχνει να διαφωνεί με τη ρύθμιση τόσο σοβαρών ζητημάτων μέσω προεδρικών διαταγμάτων, ενώ τονίζει ότι οι διεθνείς συνθήκες που κυρώθηκαν με νόμο υπερισχύουν κάθε άλλου αντίθετου νόμου και επιβάλλουν πλήρη προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Είναι η πρώτη φορά που η Επιτροπή ασχολείται ειδικά με τα μέτρα που υιοθετήσαμε στο μνημόνιο, ανοίγοντας με την ιστορική αυτή γνωμοδότησή της τον δρόμο για δικαστική προσφυγή και ανατροπή των απαράδεκτων ρυθμίσεων στο Ασφαλιστικό και τα εργασιακά δικαιώματα.

Επικαλούμενη πληθώρα συνταγματικών διατάξεων, αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και διεθνείς συμβάσεις (ευρωπαϊκές και του ΟΗΕ), η ΕΕΔΑ:

* Επικρίνει εμμέσως την κυβέρνηση για την ευρεία εξουσιοδότηση που παρέχει ο νόμος 3845/2010, ο οποίος επικυρώνει το γνωστό μνημόνιο για τη ρύθμιση μέσω προεδρικών διαταγμάτων σημαντικών ζητημάτων που άπτονται θεμελιωδών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

* Διατυπώνει τη θέση ότι η προστασία των δικαιωμάτων αυτών δεν πρέπει να έχει περιθωριακή ή ανύπαρκτη σημασία στη στρατηγική εξόδου από την κρίση δανεισμού. Αντίθετα, σημειώνει πως οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας στην προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ειδικά στη σημερινή δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία, πρέπει να τηρούνται στο ακέραιο, σύμφωνα με την επιταγή του Συντάγματος και των σχετικών διεθνών συνθηκών που υπερέχουν νομοθετικά έναντι κάθε αντιθέτου προς αυτές εθνικού νόμου (άρθρο 28, παρ. 1 του Συντάγματος).

* Κάνει αναφορά σε έκθεση του ανεξάρτητου εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ για τις επιπτώσεις του εξωτερικού χρέους και των διεθνών οικονομικών υποχρεώσεων των κρατών στα δικαιώματα του ανθρώπου, σύμφωνα με την οποία η τήρηση των υποχρεώσεων αυτών από την πολιτεία επιβάλλεται και για λόγους συμμετρίας προς τις υποχρεώσεις των διεθνών οικονομικών οργανισμών να σέβονται και αυτοί τα διεθνώς κατοχυρωμένα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. * Επισημαίνει ότι το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης και της κρίσης δανεισμού αποτελεί κρίκο μιας αλυσίδας κλονισμού όλων πλέον των εθνικών οικονομιών με σοβαρές πολιτικές, νομικές, κοινωνικές και ηθικές διαστάσεις.

* Διαπιστώνει ότι η τρέχουσα κρίση θα συνεχίσει να έχει σοβαρές επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό, οδηγώντας σε επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου και απειλώντας ευάλωτες κατηγορίες του πληθυσμού με πλήρη κοινωνικό αποκλεισμό.


Ποιες αρχές παραβιάζουν τα μέτρα και επικαλείται η επιτροπή

1 Τον απαρέγκλιτο σεβασμό στην αρχή της αναλογικότητας στη λήψη έκτακτων μέτρων εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος.

Τα μέτρα δεν πρέπει να είναι μονομερή, άνισα και δυσανάλογα επαχθή, ιδίως σε βάρος των πιο ευάλωτων ομάδων, με σοβαρό και μόνιμο αντίκτυπο στα δικαιώματά τους (άρθρο 25 παράγραφος 1 του Συντάγματος).

2 Την αρχή της αναγκαιότητας και της προσφορότητας του μέτρου σε μια δημοκρατική κοινωνία που σέβεται και θωρακίζει την ανθρώπινη αξία και αξιοπρέπεια και δεν παρεκκλίνει από την αρχή της ισότητας. Το ίδιο ισχύει και για την αρχή της συμβολής κάθε πολίτη στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις του (άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 5 του Συντάγματος).

3 Την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής, με όρους διαφάνειας και έγκαιρη παρέμβαση της πολιτείας για τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και συνοχής (άρθρο 25 παράγραφος 5 του Συντάγματος).

4 Την αρχή της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη Δημόσια Διοίκηση, που αποτελεί συνισταμένη των αρχών του κοινωνικού κράτους δικαίου (άρθρα 1 και 25 παράγραφος 1 του Συντάγματος).

5 Τις θέσεις της για ισότιμη απόλαυση των θεμελιωδών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που προκύπτουν από τις διατάξεις για προστασία της ανθρώπινης αξίας (άρθρο 2 του Συντάγματος), ισότιμη πρόσβαση στην Υγεία (21 παρ. 3 Συντάγματος) και την Παιδεία (16 παρ. 2 Συντάγματος), το δικαίωμα πλήρους και σταθερής εργασίας με κοινωνική ασφάλιση διανεμητικού χαρακτήρα (22 του Συντάγματος), της συνδικαλιστικής ελευθερίας (23 του Συντάγματος).

6 Την υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίζει προοδευτικά με όλα τα διαθέσιμα μέτρα την πλήρη άσκηση των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων (άρθρο 2 του Διεθνούς Συμφώνου για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα-Ν. 1532/1985).

7 Τις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας αρ. 87 (Ν. 4204/1961) και αρ. 98 (Ν.4205/1961), καθώς και τη νομολογία της Επιτροπής Συνδικαλιστικής Ελευθερίας. Σύμφωνα με αυτές, όταν μια κυβέρνηση θεωρεί στο πλαίσιο εφαρμογής πολιτικής οικονομικής σταθεροποίησης, ότι οι μισθοί δεν μπορούν να καθορίζονται ελεύθερα μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων, ο περιορισμός αυτός θα πρέπει να αποτελεί εξαιρετικό μέτρο, στο βαθμό του απολύτως αναγκαίου και για εύλογο διάστημα.

8 Την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Ν.Δ. 53/1974) και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από τις οποίες προκύπτει ότι μια δραστική μείωση κοινωνικής παροχής ενδέχεται να στοιχειοθετεί παράβαση των διατάξεων της σύμβασης.

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Γιάννη Δούκα: Οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις με το ΠΔ Λοβέρδου


Ο σκληρός πυρήνας του εργατικού δικαίου του προηγούμενου αιώνα μπήκε στο στόχαστρο της τρόικας και της κυβέρνησης και πυροβολείται με το σχέδιο προεδρικού διατάγματος που δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Υπουργό Εργασίας κ. Λοβέρδο. Το κομμάτι αυτό των εργασιακών σχέσεων που πλήττεται από το προεδρικό διάταγμα δεν τόλμησε να το πειράξει μέχρι σήμερα κανείς και μόνο οι πιο ακραίοι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού τολμούσαν να συνταχθούν με αυτές τις επιλογές.
Με το προεδρικό αυτό διάταγμα επιχειρείται η κατάργηση του κατώτατου μισθού, η ευθεία παρέμβαση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις με την ουσιαστική κατάργηση του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), η αύξηση του ορίου των απολύσεων, η μείωση της αποζημίωσης λόγω απόλυσης και η καταβολή της όχι άμεσα αλλά σε δόσεις. Οι αλλαγές αυτές από τη μια πλευρά καταργούν στην πράξη την αρχή της ίσης αμοιβής για ίση εργασία και από την άλλη εισάγουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό μέσα στους εργαζόμενους. Μέσα στην ίδια επιχείρηση θα έχουμε πλέον διαφορετικά μισθολογικά καθεστώτα τόσο μεταξύ των άνω ή κάτω των 25 ετών όσο και σε σχέση με το χρόνο πρόσληψης. Από τη μια μεριά θα υπάρχουν οι νέοι αλλά και οι νεοπροσλαμβανόμενοι που θα αμείβονται λιγότερο και από την άλλη η εργοδοσία θα απολύει τους παλαιότερους προκειμένου να προσλάβει άλλους με μικρότερους μισθούς. Παράλληλα η κατάργηση του κατώτατου μισθού που υπογράφει η ΓΣΕΕ θα σημάνει την αρχή του τέλους της συνομοσπονδίας και σε συνδυασμό με την αλλαγή του πλαισίου που διέπει τις συλλογικές συμβάσεις και την κατάργηση της δυνατότητας των συνδικάτων να προσφύγουν στη διαιτησία την αρχή του τέλους για το σύνολο των ομοσπονδιών και των πρωτοβάθμιων σωματείων. Πιο συγκεκριμένα το σχέδιο προεδρικού διατάγματος προβλέπει:

  • Σε επιχειρήσεις που απασχολούν από 20 έως 150 άτομα η εργοδοσία μπορεί να απολύει μέχρι 6 εργαζόμενους το μήνα.
  • Οι επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 150 άτομα μπορούν να απολύουν μέχρι 5% και μέχρι 30 άτομα το μήνα από 2% που ισχύει σήμερα.
  • Ο κατώτατος μισθός που ορίζεται από την εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) δεν θα ισχύει για νέους έως 25 ετών. Οι κάτω των 21 θα αμείβονται με το 80% του κατώτατου μισθού και όσοι είναι από 21 έως 25 με το 85%. Εκτός αυτών θεσπίζεται και η δυνατότητα συμβάσεων μαθητείας για νέους από 15 έως 18 ετών οι οποίοι θα λαμβάνουν μόνο το 70% του βασικού μισθού.
  • Καταργείται η δυνατότητα που είχαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία και για την προσφυγή απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του εργοδότη.
  • Τα δύο παραπάνω σημεία θα σημάνουν την καθήλωση των μισθών και την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων για τους νέους. Αυτό θα συμβεί γιατί έξι μήνες μετά την ημερομηνία λήξης μιας σύμβασης ή μετά την καταγγελία της αυτή δεν ισχύει για τους νεοπροσλαμβανόμενους και μπαίνουμε πλέον σε καθεστώς όπου θα υπάρχουν μόνο ατομικές συμβάσεις.
  • Η αποζημίωση λόγω απόλυσης μειώνεται στο μισό. Αυτό που ίσχυε μέχρι σήμερα προκειμένου ο εργοδότης να δώσει τη μισή αποζημίωση ήταν το να ενημερώσει τον εργαζόμενο ότι θα τον απολύσει τόσους μήνες πριν την απόλυση όσοι ήταν και οι μηνιαίοι μισθοί που δικαιούται. Αυτό αλλάζει και η χρονική υποχρέωση ενημέρωσης του μισθωτού από τον εργοδότη μειώνεται σε σημείο κοροϊδίας. Ο παρακάτω πίνακας δίνει από τη μια μεριά τους μήνες αποζημίωσης που ήταν ταυτόχρονα και ο απαιτούμενος χρόνος προειδοποίησης προκειμένου να πληρωθεί η μισή αποζημίωση και η τελευταία στήλη δίνει το χρόνο προειδοποίησης που απαιτείται με το προεδρικό διάταγμα προκειμένου να δοθεί η μισή.

Χρόνια υπηρεσίας

στον ίδιο εργοδότη

Ύψος αποζημίωσης

ή προειδοποίησης

Χρόνος προειδοποίησης

με το Π.Δ. Λοβέρδου

για μισή αποζημίωση

2 μήνες έως 1 έτος

1 μήνας

1 μήνας

1 έτος έως 4 έτη

2 μήνες

1 μήνας

4 έτη συμπλ. έως 6 έτη

3 μήνες

1 μήνας

6 έτη συμπλ. έως 8 έτη

4 μήνες

1 μήνας

8 έτη συμπλ. έως 10 έτη

5 μήνες

1 μήνας

10 έτη συμπληρωμένα

6 μήνες

2 μήνες

11 έτη συμπληρωμένα

7 μήνες

2 μήνες

12 έτη συμπληρωμένα

8 μήνες

2 μήνες

13 έτη συμπληρωμένα

9 μήνες

2 μήνες

14 έτη συμπληρωμένα

10 μήνες

2 μήνες

15 έτη συμπληρωμένα

11 μήνες

3 μήνες

16 έτη συμπληρωμένα

12 μήνες

3 μήνες

17 έτη συμπληρωμένα

13 μήνες

3 μήνες

18 έτη συμπληρωμένα

14 μήνες

3 μήνες

19 έτη συμπληρωμένα

15 μήνες

3 μήνες

20 έτη συμπληρωμένα

16 μήνες

4 μήνες

21 έτη συμπληρωμένα

17 μήνες

4 μήνες

22 έτη συμπληρωμένα

18 μήνες

4 μήνες

23 έτη συμπληρωμένα

19 μήνες

4 μήνες

24 έτη συμπληρωμένα

20 μήνες

4 μήνες

25 έτη συμπληρωμένα

21 μήνες

4 μήνες

26 έτη συμπληρωμένα

22 μήνες

4 μήνες

27 έτη συμπληρωμένα

23 μήνες

4 μήνες

28 έτη και άνω

24 μήνες

4 μήνες

  • Η υποχρέωση του εργοδότη για άμεση καταβολή της αποζημίωσης καταργείται και αυτή θα δίνεται πλέον σε διμηνιαίες δόσεις ίσες με τις αποδοχές δύο μηνών.

Όλα τα παραπάνω σοσια-ληστρικά μέτρα παίρνονται από μια σοσιαλιστική κυβέρνηση οι εκπρόσωποι της οποίας μας έχουν διαβεβαιώσει ότι θλίβονται, ότι τα μέτρα αυτά δεν συνάδουν με την ιδεολογία τους και διάφορα άλλα παραμύθια. Ταυτόχρονα η λήψη αυτών των μέτρων επενδύεται ιδεολογικά από τους νεοφιλελεύθερους κύκλους με το επιχείρημα ότι αν δεν υπάρχει η προστασία του μισθού και η προστασία από την απόλυση τότε οι εργοδότες θα μπορούν να προσλάβουν πιο εύκολα κάποιον και κατά συνέπεια θα μειωθεί η ανεργία. Αυτές τις απόψεις βέβαια τις έχει απορρίψει η ίδια η πραγματικότητα αφού όπου είχαμε μείωση του εργατικού κόστους και αύξηση της ευελιξίας των εργασιακών σχέσεων το μόνο πράγμα από το οποίο συνοδεύτηκαν ήταν η αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων, η αύξηση της ανασφάλειας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Πολύ περισσότερο σήμερα που αυτά συμβαίνουν σε μια αγορά εργασίας που είναι ήδη απορυθμισμένη και χωρίς να υπάρχει ένα στοιχειώδες κοινωνικό δίχτυ προστασίας. Τα όποια ψήγματα εργατικής νομοθεσίας απομένουν καταπατούνται ασύστολα και σε ότι αφορά τους άνεργους το επίδομα ανεργίας εξαντλείται στους δώδεκα μήνες και καλύπτει μόλις λίγο πάνω από το 50% του κατώτατου μισθού.

Όπως φαίνεται η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα δεν έχει σκοπό να σταματήσει και η εργοδοσία δεν ευχαριστιέται με τίποτε. Τα θέλουν όλα. Θέλουν να γυρίσουμε στο μεσαίωνα και να επιβάλλουν ένα νέο τύπο σκλαβιάς. Σήμερα περισσότερο από ποτέ απαιτείται ένας Παλλαϊκός Πανεργατικός ξεσηκωμός απέναντι σ’ αυτά και απέναντι σ’ αυτά που θα επακολουθήσουν. Γιατί αν δεν τους σταματήσουμε εμείς δεν έχουν σκοπό να σταματήσουν.

Ο Γιάννης Δούκας είναι μέλος της ΣΕ της Αυτόνομης Παρέμβασης και μέλος της ΕΕ της ΟΜΕ ΟΤΕ

Διαβάστε περισσότερα...
 

blogger templates | Make Money Online